Unwanted First Pag-ibig

Chapter 48

Napabalikwas ako nang bangon ng maramdaman ko na namang naduduwal ako.

"K-kia! What happened!?" Natatarantang tanong niya noong nakita akong tumatakbo papuntang CR.

Napakapit ako sa braso niya nang mahigpit nang maramdaman ang sakit nang pakiramdam habang dumuduwal ako sa sink. Kumikirot ang ulo ko at nahihilo, ramdam ko ang butil butil na pawis ko.

"Fuck. Baby are y-you o-okay?" natatarantang tanong niya. Hinihimas niya ang likod ko at sandaling umalis. Pagkabalik niya ay may dala siya basong tuboig at white towel.

Umiiyak ako dahil sa sama nang pakiramdam ko. Naghilamos ako at uminom at naduwal ulit. Mabilis ko siyang tinulak palayo sakin.

"I s-said go away!!" umiiyak na taboy ko sa kanya. Kita ang pagod at pagaalala sa kanyang mukha.

"No! What happened? Anong m-masakit sayo? May s-sakit kaba?" Aniya.

Pero mabilis akong nagpunas nang mukha at nilampasan siya. Lumabas ako ng CR.

"I said go away!!!!!!" Mas malakas na sigaw ko. Kita ang pagkagulat sa kanya pero hindi siya natinag. He tried to touch my hand pero lumayo ako sa kanya.

"Don't touch me. Ayokong makita kita! Ayoko! Umalis ka!!!" Umiiyak pa din ako.

Nasasaktan ako tuwing naalala ko na nagsinungaling na naman siya sakin para sa kanila ni Elaine!

"I want us to talk kia! But yeah. You want me gone? Okay I will. Alam kong galit ka sakin.." malamig na sabi niya. Alam kong nasasaktan ko siya sa mga sinasabi ko but he deserve it!

Kinuha niya ang jacket niya na nasa kama ko bago lumapit saakin at mabilis na hinalikan ang ulo ko.

"I'm worried about you baby. I missed you so much. But you want me gone, okay I will for the mean time. But please? Dont hate me? I'll give you time. Take a rest. I love you.." malungkot pero may lambing na sabi niya.

Nang tumalikod siya ay gusto ko siyang yakapin at sabihin na wag na siyang umalis dahil kailangan ko siya. Dahil kailangan namin siya nang anak namin. Gusto kong sabihin sa kanya na miss na miss ko na siya, na okay lang ako dahil natural lang ito dahil buntis ako sa anak niya.

Ilang minuto ang lumipas pero ganon pa din ang pwesto ko nang umalis si Light sa kwarto ko. Bumukas ang pinto at mabilis ko itong nilingon. Ganon nalang ang disappointment ko nang makitang si Celine iyon.

"Your pushing him away tapos umiiyak ka dyan.." Ani Celine bago ko naramdaman ang pag-upo niya sa kama.

Nilingon ko siya at mabilis na niyakap. Pakiramdam ko'y todo na ang pagiyak ko ngayon. Wala siyang magawa kundi patahanin at haplusin ang likod ko. Inilayo niya ako sa kanya at pinunasan ang pisngi ko. Ngumiti siya sakin nang bahagya.

"Stop crying. Makakasama sayo yan. Everything will be okay, okay?" pang-aalo niya sakin.

"C-celine, I'm p-pregnant.." pag-amin ko sakanya. I'm expecting her to shout at me. But she just smile and touch my cheek.

"I know.." nakangiting sabi niya.

Kumunot ang noo ko at humikbi.

"Kuya told me. Tska sa videocall pa lang nahalata ko na, and I'm so happy for you. Magiging dalawa na ang pamangkin ko.."

Tumulo muli ang luha ko.

"Natatakot ako. Paano kung magalit si Dad at Mommy sakin, sila Ica? I'm sure of that! Because I will be a disgrace----"

Umiling siya. "Your not going to be a disgrace to our family, Kianna. Your baby was a blessing. I'm sure Tito and Tita will be understand this. Even our cousins! I think they would be happier, just let them know.."