Unwanted First Pag-ibig

Chapter 29

Matapos niyang sabihin ang lahat ng mga salitang iyon ay parang may humaplos sa puso ko.

Masyado na ba ako?

Masyado ko na ba siyang nasasaktang sa mga sinabi ko? Sa lahat ng salitang binitiwan ko?

Pero sinaktan niya din ako! At patuloy pang sinasaktan sa mga sinasabi niyang napakalabong mangyari dahil sila pa din ng babaeng kinamumuhian ko.

Yumuko siya at bahagyang pinilig ang ulo. Matapos noon ay tumingala naman siya at huminga ng malalim.

He look so damn tired.

"S-so.. Let's go? Ihahatid na kita. I think skyler's somewhere.." mahinang sabi niya, tiningnan ako nito sandali bago nagiwas ng tingin at pinatunog ang kotse niya.

Hindi ko tinanggal ang tingin ko sa kanya lumapit siya ng bahagya sa akin at bahagyang inabot ang bukasan ng pinto ng kotse niya kaya bahagya akong umusog doon.

"Get in.." mahina pero malamig na sabi niya.

Hindi ako gumalaw. Nanatili akong nakatingin lamang sa kanya, nang hindi pa rin ako gumalaw ay tiningnan na ako nito.

Ang kanyang namumulang mata ay tumigil sa akin. Huminga ulit ito ng malalim.

"Kian.. Just let me drive you home.." nagsusumamong pakiusap nito.

No doubt, I still...

Bahagya akong tumango rito at pumasok na sa sasakyan niya. Pinagmasdan ko siya ng umikot siya papunta sa driver seat. He wiped the side of his eyes bago ito pumasok sa driver seat.

Nanatili ang tingin ko sa kanya habang inistart niya ang kotse niya. The scent of his attack my nose.

Damn.

Iniwas ko ang tingin ko rito ng bigla siya sumulyap saakin.

Tangina. Bakit ba di nawala yang epekto mo sakin!?

Ikinalma ko ang puso kong makatibok ay wagas at itinuon ang tingin sa bintana. The lights of BGC's buildings twinkled dahil nga gabi na.

"Hmm. Can we eat first? Pagkatapos noon ay iuuwi na kita.." ramdam mo doon ang pagaalinlangan niyang itanong saakin iyon.

Sinulyapan ko siya bahagya at nakitang nakatuon ang tingin niya sa daan.

"No.."

Nilingon niya ako sandali at kitang kita ko ang pagkabigo sa kanyang mga mata. Bahagya itong tumango.

"O-okay. I'll take you ho--"

"I want you to explain everything. Everything light. And I want to eat. I'm hungry.." diretsyong sabi ko rito ng hindi siya nililingon.

Naramdaman ko naman ang paglingon niya saakin kaya nilingon ko siya. Kitang kita ang pagkabigla sa mukha niya.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Eyes on the road!" mataray na utos ko rito. At nakita ko ang kaunting pagtaas ng labi nito.

"Alright baby. We'll eat.." malambing na sabi nito.

Kanina pa siya baby ng baby!

"Stop calling me that!"

Tumawa naman ito ng bahagya. He's happy huh? Parang kanina lang ay parang pinagsakluban siya ng langit at lupa.

"Okay? I'll stop calling you that for the mean time. But once you hear my side I promise to you, ikaw pa ang tatawag saakin noon.." nakangising sabi niya.

That was a statement! Ang lakas ng loob ng lalaking ito!

"In your dreams.." sabay irap ko rito.