𝑶𝑵𝑳𝒀 | 𝐇𝐚𝐫𝐫𝐲 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 | 𝐃𝐫𝐚𝐦𝐢𝐨𝐧𝐞

•6•

"İlk iki ders Tılsım, dedi Harry. "Sonra bir saat Kehanet, bir saat Sihirli Yaratıkların Bakımı, iki saat İksir ve son iki de Sihir Tarihi. Bu nasıl bir program böyle?"

"Harika." dedi Ron. "Binns'i sabah dinleyememek yeterince kötüydü, günün sonunda iyice-"

"En azından Sihir Tarihi'yle uğraşmayacağız." dedi Harry. "Ve FYBS'lerle de. Sonuçta Voldemort'u yok edenler olarak ne istersek onu yapabiliriz... İş anlamında bahsediyorum."

"Evet, o harika oldu. Okulu tamamlamak için geldiğimizden memnunum ama SBD yılına benzer bir yıl daha yaşamayacağız. Sen ne yapacaksın, Hermione? Bu yıl bitince Harry ve benimle seherbazlık için gelecek misin?"

"Ben mi? Ne yapacağıma tam olarak karar vermedim... Malfoy buradayken normal bir şekilde derslere gitmek için yürüyoruz. Buna inanabiliyor musunuz?"

"Bunu kabullendiğimizi kim söyledi?" Dedi Harry. "Bence beklemeliyiz. Hagrid'in sana anlattıkları hiç mantıklı değil. Gerçekten neler olup bittiğini doğru bir kaynaktan öğrenmeliyiz. McGonagall ya da onun gibi birinden ve öyle hareket etmeliyiz."

"Ani bir şey yaptığında kara büyü yapılıyor çünkü..."

"Evet... Haklısınız." Dedi Hermione. "Sınıfa gidelim."

Normalde böyle düşünenin o olması gerekiyordu. İkisi fevri davranıp işleri karıştırırken o neler olduğunu çözer, adımları planlar, basitçe takımın beyni olurdu. Şimdiyse hiç düşünmeden hareket ettiği için iksirler içiyordu ve Harry ile Ron mantıklı olmaya başlamışlardı. Son yedi yılın aksine.

Tılsım kitaplarını çıkardığında okumada kaldığı yeri gördü. Burayı St Mungo'dayken okumuştu ve şu an hiçbir şey hatırlamıyordu. O zaman kafası çok dağınıktı, şimdi de öyleydi. Ortak derslerine giren Slytherin'lere bakmadan kitabın ilk birkaç bölümünü okumaya başladı. Kelimeler ona hayal meyal tanıdık gelirken Profesör Flitwick'in girmesiyle sınıftaki karmaşa daha da arttı.

•

Aritmansi bittiğinden beri Hagrid'in tek kelime etmediği Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinden çıkıyorlardı. Hagrid önlerine birkaç tane Kabuluk bırakmış ve bunları daha önce işlemelerine rağmen onlara en doğru yiyeceği vererek bir saati geçirmişti.

"Hagrid kesinlikle normal değil." dedi Hermione. "Dev kanı taşısan bile kurt adam saldırısından etkileniyorsun demek ki."

"Evet, haklısın. Yine de önümüze beş yılda kocaman olmuş Patlar Uçlu Keleker atmadığı için memnunum."

"Şimdi iksir var, değil mi?"

"Tamamen safkan bir ders." Diye ekledi Hermione.

"İnanmıyorum." dedi Ron. "Ravenclaw ve Hufflepuff gayet iyiydi, neden Slytherin'leri tekrar görmek zorundayız ki?"

"Ron, bir düşünüyorum da yıllardır onlarla ortak olmayan bir İksir dersi geçirdik mi? Hayır."

"O zamanlar Snape vardı.." dedi Harry çatlak bir sesle. "Şimdi..."

"Rosiela Black."

Konuşarak ilerledikleri için mahzene girdiklerinde herkesten sonra geldiklerini gördüler. Draco Malfoy yanında daha da artmış insanlarla ön taraflarda oturuyordu. Hermione mahzen kapısını kapatırken onu inceliyordu. Nedenini bilmiyordu ama bir şeyler yanlış gidiyormuş gibi geliyordu. Yıllarca konumundan güç alarak herkese eziyet eden Malfoy'un babası müdür olduğu anda bunları en üst seviyeye çıkarması gerekirken şimdi suskunlaşmıştı. Her neyse. Bir Malfoy yeter de artardı, ikincisine gerek yoktu.