Yıldız Mıknatısı -texting-

1.1

Markete gitmek için evden çıkarken annem elime bir liste tutuşturdu. "Şunları da alıver kızım." Oysa ben sadece çikolata alacaktım! Oflamamak için kendimi zor tutarak listeyi aldım ve yine pijamalarımın altına spor ayakkabılarımı giyerek evden çıktım. 

Market yakın olduğu için çabucak varmıştım. İçeri girip ilk önce annemin istediklerini sepete attım. Düşünceli annem, taşıyabileyim diye her şeyi küçük boyda istemişti. Gerçi, çok bir şey de yoktu listede. Kendi istediklerimi de almak için abur cubur reyonuna girdiğimde, kendimi raflardakilerin büyüsüne kaptırdım. Zaten, çikolatalara bakıp da etkisi altına girmemek mümkün değildi.

  Elime birkaç çikolata alıp bisküvilere doğru ilerlemeye başladım. Tam da o sırada, birine çarptım. Kafamı kaldırıp baktığımda, bunun annemin keklerine gömülen çocuk olduğunu hatırladım. O bana bakmak yerine raflara göz atıyordu. Çarptığını fark edememiş miydi?

  "Merhaba!" Sesimle bana döndüğünde dalgınca gülümsedi. "Merhaba..." Ardından elini saçlarının arasına daldırdı. O konuşmadan önce, gözlerinin yeşil olduğunu fark etmiştim. Hoştu.

"Şey, ben senin adını hatırlayamıyorum. Neydi?"

  "Sezin. Sen?" Elimi kaldırarak ona doğru uzattım. "Murat. Sen de benim gibi balık hafızalısın herhalde." Elimi tutup hafifçe sıktıktan sonra raflara geri döndü. Bense, adımı hatırlayamadığını fark etmiştim. Öyleyse, anonim olamazdı. Belki de sadece numara yapıyordu?

  "Murat! Oğlum biraz da sağlıklı şeyler al be! Aç kalacağız!" İleriden bize doğru gelen kişiyi gördüğümde, farkında olmadan adını hatırlar gibi oldum. "Murat, gelen Baha mıydı?"

  "Yok, Berkan bu." Eh, adlarını bile doğru bilemiyorken anonimi bulmam epey zordu.