Yıldız Mıknatısı -texting-

Telafi 4.2

"Her an, her şeye hazırlıklı olmalısınız. Vücudu çok bitkin, daha fazla kaldırabilir mi bilmiyoruz. Verdiğimiz ilaçlar karaciğerini etkiliyor, bir psikologla da görüştüğünü biliyorsunuz. Tek umudumuz bu, psikolojik açıdan besinlere ihtiyacı olduğunu kabul etmesi gerekiyor. Arkadaşlarının ve ailesinin yanında olduğunu bilmeli, öleceğini düşünürse her şeyi baştan kaybetmiş demektir." Doktor durakladı, karşısında gözleri dolu bir şekilde onu dinleyen insanlar vardı. Onların içindeki acıyı görebiliyordu, yıllardır bu mesleği yapıyordu ve artık insanların acılarını gözlerinden okuyabilir duruma gelmişti. Devam etti. "Sizden ricam, onun olumsuz düşünmesini engellemeniz. Gerek ufak yalanlar, gerek yüreklendirici sözler söylemeniz. Ve en önemlisi, lütfen yanındayken ağlamayın. Bunun hastalarımızı kötü etkilediği bariz bir şekilde ortada."

Mercan içindeki acıyı bastırıp yanındayken gülümseyebilir miydi bilmiyordu. Yine de, Murat için her şeyi denemeye hazırdı. Gözyaşları ondan izinsiz süzülüyordu yanaklarına. İrem ve Beyza bile Murat'ı sonradan tanımış olsalar da üzülüyor, hastanede bekliyorlardı.

Berkan, Baha ve Ömer ise yerle bir olmuş gibiydiler. Özellikle Berkan ve Sezin, Murat'ın bu halinin kendi suçları olduğunu düşünüp iyice kötüleşiyorlardı.

Herkes, umutlarını Murat'a bağlamıştı.

Ya büyük bir mucize gerçekleşecek ve umutları onları hayallerine kavuşturacaktı, ya da... Ya da'sı, düşünülmek istenmeyen bir seçenekti.