Yıldız Mıknatısı -texting-

4.5

Karşımda durmuş ellerimi tutan ve bakışlarını gözlerimden bir saniye bile ayırmayan kişinin gözlerine bakamıyordum. Çünkü, gidecektim.

Onu bırakıp gidecektim.

Nasıl açıklayabilirdim ki? Benim yüzümden Murat gitmişti, dördünün arası bozulmuştu ve Mercan üzülmüştü. Buna dayanamıyordum. Benim için en iyi çözüm yolu kaçmaktı.

Her şeyden kaçmak, uzaklaşmak.

"Neyin var?" Berkan, elimi bıraktığında boşluğa düştüğümü hissettim. Ardından hala elimi kavrayan diğer elini hafifçe sıktı. Boşta kalan eliyle de yüzümün önüne gelen saçımı geriye atıp yeniden elimi tutmuştu. "Hiçbir şey."

"Bana yalan söyleyemezsin." Ona söyleyecektim, bunun için buluşmak istemiştim. Ama, nasıl yapacaktım ki? Nasıl olacaktı? Bana böyle bakarken nasıl ona gideceğimi söyleyecektim?

"Sana yalan söylemeyeceğim. Ama doğrular şimdilik bende kalsın, olur mu?" Kaşlarını çattı hafifçe. Bir şey demesine izin vermeden elimi elinin arasından sıyırdım ve gözlüğünü çıkardım.

Gözlüğü gözüme takarken görüntünün bulanıklaşmasını beklediğimden gözlerimi birkaç kez kırpıştırdım. Ama beklediğim gibi bir şey olmamıştı. Şaşkınca Berkan'a döndüm. "Ben hala normal görüyorum?"

"Numarası çok düşük, dinlendirici olarak geçiyor." Gözlerimi kıstım. "Sana yakıştığı için mi takıyorsun? Kızlar baksın diye?" Ufak bir kahkaha attı. "Aslında numaram büyümesin diye takıyorum ama sen yakıştığını düşünüyorsan, bundan sonra takma nedenim senin sevmen olur."

Birbirimize gülümseyerek baktığımız saniyelerin sonunda, gözlüğü gözümden çıkardı. "Sana da çok yakıştı, görmesin kimse seni böyle." Gülerek gözlüğü elime aldım ve biraz yukarı kaldırdım. "Sihirli gözlük, her takana yakışır! Sevgilinizin sizi kıskanmasını istiyorsanız bire bir!"

"Sevgilinizin mi?" Berkan'ın sorusuyla ona döndüm ve dudaklarımı birbirine bastırdım. "Sanırım öyle dedim, evet." Ardından elimi havada hafifçe salladım. "E o kadar anonim olmuşsun, değil mi? Ortada bir emek var."

Gülerek başını omzuma koydu ve kollarını etrafıma doladı. Ben de aynını ona yaparken gülüşüm yüzümde dondu. Yine aklıma Murat ve üzgün bir Mercan tablosu gelmişti. Gideceğimi hatırlayarak Berkan'a daha sıkı sarıldım. O anın bitmemesini dileyerek, sımsıkı.

Her şeyden kaçmak, benim için en iyisi olacaktı.