Hi ako si JENNYFER MORALES!
alam niyo po ba yung feeling na ginagawa niyo ang isang bagay na kahit na ayaw niyo e kailangan niyong gawin dahil sa isang napakalaking utang na loob?
yah utang na loob at ako lang naman ang gumagawa niyon ngayon.
May...
tanong sakin ng tiya ni jenny nang kami ay makarating sa hapag kainan.
"dinengdeng ho? what is dinengdeng?"
kunot-noo kong tanong at sa halip, si jenny ang sumagot sakin imbes ang tiya selya niya.
"ah chance, lutong ilocano yung dinengdeng. parang pinakbet din siya"
paliwanag ni jenny at muli ay pinuna uli ako ng tatang niya.
"bilang magiging asawa kana ng anak ko at magiging parte kana din ng pamilya namin. sikapin mo ding matutunan na kainin kung ano man ang mga kinakain ng asawa mo o namin na pamilya niya. at sa tuwing nandito ka sa loob ng pamamahay ko at teritoryo ko. dapat mo ding matutunan ang makibagay o ang makisama, naiintindihan mo?"
sabi sakin ng tatay ni jenny at katulad ng dati sinabi ko nalang uli dito na naiintindihan ko.
"ay oo ng pala, may nakalimutan ako sa kusina. sandali lang at kukunin ko lang yung ulam nating pritong palaka"
maya maya'y pukaw ni tiyang selya samin sabay umalis ito upang kunin nga ang nakalimutan nito sa kusina.
ako naman ay nawe-weirduhang nagtataka sa narinig kong yun sa tiyahin ni jenny.
"jenny, tama ba yung narinig ko, prinitong palaka ba yung sinabi ng tiyahin mo?"
pasimple kong tanong kay jenny.
"ah oo iprinitong palakang bukid. masarap yun. hindi kapa ba nakakatikim nun? parang manok lang din yung lasa niya--"
"seriously? palakang bukid? lasang manok din ang lasa niya? kumakain kaba nun?"
hindi makapaniwala ang hitsurang tanong ko kay jenny at nakangiting tumango tango naman siyan sakin bilang sagot.
"oo bata palang ako kumakain nako nun. masarap naman siya. kagaya ng sabi ko sayo parang lasang manok din talaga ang lasa niya"
akmang sasagot na sana uli ako kay jenny at mag-re-react sa sinabi nito nang muling umeksena ang tatang niya.
"jenny bakit hindi mo kaya ipatikim diyan kay chance yung ipiniritong palaka para makakain din siya nun at malaman niya kung ano ang lasa"
sushestyon ng ama ni jenny at agad namang sumilay sa mukha ko ang takot dahil sa isiping kakain ako ng palaka.
ugh! parang masusuka ata ako nito?
"heto na ako, nandito na ang malinamnam, malutong at bagong-bagong prito na palakang bukid. oh siya sige na kumain na tayo"
wika ng tiyahin ni jenny pagbalik nito sa hapag kainan at ngayong nakikita ko na nga ang mga tostadong palaka na nasa mesa. parang ibig ko talagang masuka at jeez, hindi ko talaga alam na mahilig pala silang kumain ng exotic food dito.
"jenny bigyan mo yang mapapangaswa mo ng iprinitong palakang bukid para matikman niya"
narinig kong utos ng ama ni jenny sa kaniya at agad ko namang binigyan ng tingin si jenny na parang nagsasabing huwag niya akong bibigyan ng putaheng yun dahil hindi ako kumakain niyon.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
