Falling for Her [REVISED]

Brianna Clara Xavier

"Eww! Get away from me!"

I'm so disgusted! Bakit ba ang daming lalake rito ang sabik lumandi. Do I look interested? Gusto ko lang naman uminom for pete's sake. Kating-kati na ba sila? Kadiri talaga ang mga lalake. Ugh, why are they even existing? Dagdag populasyon lang naman sila!

"Hey-"

"I said back off!" I yelled when a guy approached me again.

"Woah, chill, Bria!" It's Axel, and what the hell is he doing here?

"If you're here to pester me, huwag mo nang gawin. I want to be alone right now and please, let me enjoy my drink." I groaned.

"I'm not here to pester you, Bria."

"Then what are you doing here?"

"I'm here to invite you... To my wedding."

Napatigil ako sa sinabi niya. His wedding? "Ikakasal ka na?" tanong ko sa kanya, medyo gulat pa rin.

"Yes. And I'm inviting you." he nodded. Napangiti naman ako. "I'm happy for you, Axel." I smiled.

"Pero naaawa na ako sa mapapangasawa mo ngayon pa lang. Gosh!" I added. Napasimangot naman siya. "So when's the wedding?" tanong ko.

We talked about his wedding, kung kailan, saan. It was fun. He looks happy. And I wish I could be that happy too.

"It was nice talking to you, Axel," I said to him.

"Yeah. It was nice talking to you too. See you at my wedding."

"See you at your wedding. I'll be there." I smiled.

Katahimikan. Iyon ang bumalot sa aming dalawa ni Kace. Tahimik lang siya sa tabi ko. Axel and Vern left to greet some guests at naiwan kaming dalawa rito. Ang awkward. Bakit ba kasi umalis 'yong couple na malapit na ikasal? Bakit naman nila kami iniwan dito? Ang panget ng ugali. Katatapos lang ng wedding ceremony at nandito na kami sa reception.

Tinignan ko si Kace na tahimik lang at pinaglalaruan ang wine na nasa glass wine. Iniikot-ikot niya ito, matapon sana sa damit niya. Yumuko ako at pinaglaruan ang mga daliri ko. Mayroon pa rin akong nararamdaman na kakaiba sa dibdib ko. It was what I felt when he embraced me in his arms. Ang pinagkaiba lang, may halong sakit ang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko siyang lapitan at yakapin. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ko siya namiss. Pero hindi ko pwede gawin iyon. Ako 'yong nang-iwan, ako 'yong umalis kaya wala akong karapatan na gawin 'yon.

"H-how are you?" tanong bigla ni Kace kaya nagulat ako. Hindi ko inaasahan na siya unang kakausap sa akin after what I did. Siguro ay hindi siya galit sa akin? Or kung galit man siya ay baka wala na iyon ngayon.

"I'm fine. How about you?" sagot ko naman sa kanya. Tama ba sinagot ko? Sa sobrang kaba ko automatic na lang na napapasagot ako.

"I'm fine." tipid lang na sagot niya habang pinaglalaruan pa rin ang wine niya. Ang tagal naman matapon.

So ayun na 'yon? Kumustahan lang? Pero mas maganda na rin iyon. Wala rin naman akong maisip na sasabihin sa kanya. Naging tahimik ulit kaming dalawa at pinapanood lang ang ibang tao na nandito.

"I'm sorry I am late. I overslept." gulat akong tumingin kay Robi na kararating lang, he is a friend who knows about me and Kace. He kissed me at my cheeks before sitting beside me. Tumingin siya sa katabi kong si Kace na nasa kanya rin ang atensyon.

"Hello! I am Robi John Lasiro!  Nice to meet you." he beamed at Kace.

"What are you doing here, Robi?" mahinang tanong ko sa kanya.