Bir eliyle ensemi sıkıca kavrayıp bedenimi kendisine yaslarken, dudaklarını hemen dudaklarımın kenarına bastırdı.
"Ellerimi açtığın an başına gelecekleri biliyorsun değil mi?" diye sordum, sıcak nefesi tenime vuruyor, gözlerinin içine kadar güldüğün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lütfen satır arası yorumlarınızı esirgemeyin ♡
🎼 Sara Phillips - The Way You Move
9. BÖLÜM: "DÜŞLER VE DİKİŞLER"
Karalanan satırlarımın üzerinden beyaz kalemle geçen bir adam vardı. Silinen satırlarımı yeniden yazan, yanıp kül olan defterlerimi bir bir yeniden var edip önüme koyan, savrulup hiç olan hayatımı bana yeniden kazandırmaya çalışan...
Dudaklarımı mühürleyen adamlara inat kelimeleri benim için yeniden yazan, unutturdukları insanlığımı bana yeniden vermek için çabalayan, bu uğurda örselenmiş kalbimi hiç kıyamaz gibi avuçlarında tutup saklayan mükemmel bir adamdı her daim yanımda duran adam.
Dış kapıdan çıkmamızla siyah, uzun, oldukça geniş bir araç kapının önünde fren yaparak durdu. Biz yavaşlarken arkamızdan homurdanarak gelenler önümüze doğru geçti. "Hazırlanmaya gerek yok," Tuğra aracın kapısını sürükleyerek açarken arka arkaya sıralıyordu cümlelerini. "Korumasız çıkmış barınağından şerefsiz. Arabasına yerleştirdiği sinyal bozucuyla aklı sıra bulunamayacağını, tek olunca dikkat çekmeyeceğini sanmış ama onun için öyle bir düzenek hazırladım ki takılmadan geçemedi radarımdan."
Tek seferde aracın içine girip eliyle bir köşeye bastırdı. Normalde baksam asla göremeyeceğim bir dolap onun dokunuşuyla geriye doğru çıktı, Tuğra içine elini sokarak çıkardığı tabancayı beline sıkıştırdı. Diğerleri de arkasından tek tek silahlanırken Kamer'de onlarla birlikte araca girdi. Onların aksine Kamer eline aldığı mat siyah gümüş detaylı tabancayı önce elinde evirip çevirdi, hemen sonra aracın kenarına tutunarak yere bastığında hafifçe gözlerimin içine bakarak gülümsedi.
"Al güzelim," dedi elindeki tabancayı bana uzattığında. "Bu artık senin."
Diğerlerinin üzerimizde olan kötümser bakışlarını hissettiğimden bir tepki vermeden yalnızca başımı sallayıp, bana uzattığını elinden almakla yetindim. "Bu araçla mı çıkıyorsunuz hepiniz?" diye sordu Kamer doğruca Tuğra'nın üzerine diktiği bakışlarıyla.
"Evet, siz gelmiyor musunuz?"
"Yok. Benim araçla takipte olacağım." deyip eliyle selam vererek hemen ileride olan arabasına doğru yürümeye başladı. İstemsizce arkasından bakakaldım. Pantolonu uzun bacaklarını sıkıca kavramış, tıpkı üzerindeki kazakla deri ceketi gibi fiziğini ortaya çıkarmıştı. İnce bir beli olmasına rağmen geniş omuzları onu oldukça iri gösteriyor, uzun boyuyla birleşince oldukça nefes kesici bir manzara sunuyordu.
Kendime gelerek bakışlarımı üzerinden çekerken, Belin'in çatılan kaşları, Gazel'in beni öldürmek istercesine gaddar bakışlarının odağında kalırken buldum kendimi. Sessizce Kamer'in arkasından yürümeye başladım. Tamam, devlete çalışmak benim için inanılmaz güzel bir detaydı ama bu ekip önüme çıkan fırsatı suiistimal edecek, beni bulunmak istemediğim işlerin içine süreceklermiş gibi hissediyordum.
