LABİRENT

21. BÖLÜM & HOŞCAKAL SEVGİLİ &

Multi: Mehmet savcı - hoşçakal sevgilim

⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇

Düşlerimin yemyeşil bahçelerine açılan kapılarında kalbimin sabırsız bekleyişleri çığlık çığlığa bağıyor midemde ki kelebekleri teker teker öpüyordu sanki.. Söylenemeyen kelimeler teleffuz edilemeyen hisler damarlarımda hızını ayarlayamayıp akışına devam ederken titreyen elimi usulca kalbime doğru götürdüm.. Kapalı gözlerimi aralarken beyazlar içindeki aynadaki yansımama tebessüm ettim..

Rüyada mıydım ben?

Bir adamın gelip tüm hayatımın iplerini avuçlaması ile başlayan; bu hüzün dolu ama bir o kadarda pamuk şekeri tadındaki yolculuğumuz tuhaf bir şekilde beni delice mutlu ediyordu.. Yolculuğumuza bir isim vermek hayal edemeyeceğim bir şeyken şimdi ise bu hayali gercekleştirmek için oturduğum yerde heyecandan duramiyordum..

Ben.. Evleniyordum.. Eymen ile.. Bu gerçek miydi?

Teklifi kabul ettigimde bile her şey o kadar toz pembeydi ki küçük bir çocuktan farksızdım sanki.. Dilim tereddütsüzdü, kalbim ise herşeyi geride bırakarak evet demişti.. Gür kirpiklerinin gölgeledigi gözleri öyle güzel bakmıştı ki bana o an bunu tarif edebileceğim bir kelime literaturde mevcutmuydu bilemiyordum.. Kızaran yanaklarım ile gülen gözlerimi asilerinden çekmek bile mavilerimin onu özlemesine sebep olmuştu.. Beni gerçekten degiştiriyor kaygılarımı süpürüyordu..

"Senin yüzünden makyajım akacak ya! Ağlamak istemiyorum.." kapıdan giren Delfinin sesi ile düşüncelerimden sıyrılırken oturduğum yerden kalktım.. Uzun sarı saçları omuzlarindan aşağı dokulurken uzerinde ki mavi elbise işte benim asıl sahibim diyerek ben buradayım diyordu.. Güneş gibi parıldayan gözlerine baktığımda orada sevinç heyecan biraz da hüzün görüyordum
..

Ellerini avuçlarımın içerisine alıp hafifçe sıktım.. " En mutlu günümde aglayip beni de aglatmayacaksin degil mi? "

Beyaz dişlerini gosterirken " kızım çok güzel olmuşsun ben ne yapayım, şu haline bak gelin oldun hem de bir top modelin karısı olarak bu şaka olmalı " deyip beni etrafımda döndürdü.. Kahkahalara boğulurken yeşil gözlerine bakıp "ah onun karısı olacağım için sanşlı olan o tatlım, biliyorsun benim gibi birisini bulamazdı" kırkırdamalarım arasında konuşmaya çalışıyordum..

" Aman havalarını yesinler senin, bak kıza ya heyecanı falanda gitti.. Yarım saat içinde karısı olacaksın kendine gel.. Ellerin falan titresin kekele falan ne biliyim.. " büyük yeşil gozlerini acarak konuşmasına bir de surat ifadesi eklenirken kendimi gulmemek için zorluyordum..

" Sen bana destek olmak icin mi yoksa beni strese sokmak için mi yanimdasin bayan çok bilmiş.. Heyecandan kalbi..." kapının tıklatılması ile sözüm yarıda kesilince gozlerimizi kapıya çevirdik..  " Girin.. " demem ile kapı açıldı ve siyah takım elbiseler içindeki Eymen ile mavilerim buluştu.. Vücudunu saran takım elbise geniş omuzlarını gözler önüne sererken beyaz gömleği her zamanki gibi esmer teniyle büyük bir uyum yakalamıştı..

Kalbim yokuş çıkan yaşlı bir teyzenin kalbi gibi teklemeye başlamışken gözlerimi onu süzmekten cekebilmistim artik.. Delfin " Ah birine telefon etmem lazım şimdi aklıma geldi siz keyfinize bakın dışarıdayım ben " deyip göz kırptı ve hızlı adımlarla kapıdan çıkıp gitti.. Keşke gitmeseydin be Delfin zaten dizlerim titriyor bayılmasam bari diye iç sesimle muhabbete dalmışken parkede çıkan ayakkabı sesleri ile iç sesim içime kaçtı.. Evet abartmıyordum..

Ondan başka her yere bakan ben yavaş yavaş bana yaklaşması ile kaskatı kesilmistim resmen.. Bu heyecanımın önüne gecemiyordum her zaman aynı şey oluyordu.. O yanımdayken kalbim vücudum dusuncelerim benden ayrı hareket ediyordu sanki.. Şuan beynim durmuş gibiydi..