LABİRENT

26. BÖLÜM &KAYIP MI ? KAZANÇ MI? &

Es selamu aleykum RUVEYMEN ler...

Bu BÖLÜM bayrama özel...

Bol yorum bekliyoruz..

Yagmur damlalari camları yalayıp aşağı dogru yuvarlanırken elimdeki kupanın sıcaklığıyla battaniyeme daha da sarındım.. Gozlerim damlalarda oyalaniyordu fakat zihnim bambaska alemlerde gezinip duruyordu.. Geçen akşamki olay sürekli beynimin icinde bir o yana bir bu yana tekrar tekrar yaşanıp canlanıyor sonra büyük bir karmaşanın icinde kaybolup gidiyordu.. Üstelik o günden sonra sessizliğini korumasina ne anlam yuklemeliydim bilemiyordum.. Şirkette de yoktu Oğuza da soramiyordum boyle merakimla bas basa kac gundur kendimi yitip bitiriyordum..

O geceki her şey kelimesi kelimesine aklimda dolaniyordu.. O sozlerde yalan kirintilarini yüz bin defa aramama ragmen hicbir sekilde bir şey bulamamistim.. O dogrulari soyluyordu, her şey açıktı ama hayalkırıklığı denilen şeyi tam göğsümün ortasında buyuk bir patlama ile defalarca yaşamıştım.. Ona olan güvenimin daha ne kadar sarsılacagini artik kestiremiyordum, çok fazla kahroldum uzuldum bitkin dustum.. Ama.. Ama o hala yuregimin tam ortasında dipdiri kanlı canlı duruyordu, kaçmak istedigimde beni yakalıyor sonraysa birakmiyordu.. Labirentimin her bir köşesinde onu ismi yazıyor onun sesi yankılanıyordu.. Bir kaçış yolu vardı belki ama butun cıkışlarım da onunla kaplıydı sanki...

Gecenin bilmem hangi saatinde yine bu dusunceler ile bogusuyor olmam hic de şaşılacak bir durum değildi sanirim.. Bir fincan daha kahve almak icin ayaklandigimda telefonumun titremesiyle bakislarimi ekrana cevirdim..

Bilinmeyen numara: Gecenin bu saatinde neden ayaktasın?

Mesajı okumamla kaşlarım çatılırken istemsizce bir ürperti geldi bedenime, bu da kimdi simdi?

Yavaş adımlarla pencerenin önüne gidip perdeyi araladigimda siyah bir arabanın kenarda durdugunu gördüm.. İçindeki kişiyi secemiyordum, yagmur şiddetini daha da arttırmıştı sanki.. Telefon bir kez daha titredi..

Bilinmeyen numara: Bana cevap verecek misin? Seni görebiliyorum şuan..

Parmaklarım klavyenin tuşlarına gitti hemen.

*Kim olduğunu bilmiyorum*

Bilinmeyen numara: Seni sadece ben rahatsız edebilirim, başkası degil..

Bilinmeyen numara: Gölgen..

Eymen! Gozlerimi ekrandan çekip pencereye yönlendirdim hemen.. Kalbimin tutarsiz çırpınışları ile dışarı bakinirken bir şeyler yazmak icin ekranı açtım..

* Neden bu saatte geldin? *

Yüz bin kere cumleleri silip en sonunda bu cümleyi yazıp gonderebildim..

Bilinmeyen numara: Seni merak ettim..

Ekrana aptal aptal bakarken neden ondan ilk defa mesaj alıyormuşcasına ellerim titriyor ya da her seyi batiracakmis hissine kapiliyordum hicbir fikrim yoktu, evet biliyorum tuhafti ama sadece güzeldi iste..

Birden telefon çalmaya başladı ve ben az kalsın telefonu düşürüyordum, neyseki son anda toparlayabildim..

Boğazımı temizleyip cevaplama tuşuna bastım, gözlerim ise ona bakıyordu..

" Efendim.."

" Bu kadar geç cevap yazdığına gore benimle konusmak istemedigini dusundum nedense " iç gıdıklayıcı ses tonu kulaklarima yüksettiginde sakince nefes alıp vermeye çalışıyordum, bu oldukca zordu şuan..