LABİRENT

28. BÖLÜM & KIYAMETİN SESSİZLİĞİ

Selamun aleykum güzel ve heyecan verici bir bölümle karşınızdayız umarım beğenirsiniz..

Keyifli okumalar:)

~~~~~~~~

" Bakın size elimde olan bütün parayı verebilirim ya da daha fazlası için borca bile girerim ama bu dediginiz şeyi yapmam mümkün değil! Bu iğrenç yerde olmak bile beni fazlasıyla rahatsız ederken benim burada çalışmamı istiyorsunuz, bu saçmalık!" diyerek delicesine korksam da sözlerimi istedigim sekilde sıralayabildim..

Olaylar o kadar hızlı ve akıl almaz bir sekilde gelismisti ki şuan burada ne halt ediyor oluşum hakkında iki saniye bile düşünmeme zaman yok gibiydi.

Eymenin tutuklanmasının ardından iki gün sonra elime bir zarf ulaşmış verilen adrese gelmemi eger gelmez isem Eymenin benim yüzümden yıllarca hapis yatacagı ve birkaç hukuki terimsel ifadelerin yer aldigi maddeler sıralanmısti. Bir de yalnız olmam iki kez üst üste yinelenmisti.. Oğuzun tüm ısrarlarına karşı onu ikna etmem ise üç günümü almış sonunda gönderilen adrese gelebilmistim..

Burası mafya filmlerinin mekanlarından ya da şu kafes dövüşünün yapıldığı karanlık yerlerden daha korkutucu ve mide bulandırıcıydı.. Şeytanın evi tabirini kullanabilecegimiz nadir mekanlardan sayılabilirdi ve burası tahmin ettiğimden daha büyük gibi gözüküyordu.. Bunu girip cikanlardan bile anlayabilirdiniz..

Kırklı yaşlarının sonlarında oldugunu tahmin ettigim adam geldigimden beri suratındaki tuhaf ve bir o kadar da ürkütücü ifade ile Eymenin o hapisaneden tek çıkış yolunun benim burada çalışmam oldugunu söylüyordu.. Bi an kahkahalarla gülme istegim gelse de sonra ciddiyetini görüp sessizce icimden durumu sorgulamaya çalışıyordun.. Burada çalışmam ile Eymenin oradan çıkmasının ne alakası olabilirdi ki? Bu insanlar kimdi? Beni ve Eymeni bildikleri gayet ortadaydı, tekin insanlar degillerdi ve şacma bir sekilde benden burada calismami istiyorlardi...

Tıknaz adam yüzündeki donuk ifadeyi anında silip yarım ağız gülümsedi ve içkisinden bir yudum aldı.. Yüzümü buruşturdum " Sana paramız yokmuş gibi mi gözüküyoruz? Şu etrafına bir bak. " istemsizce baktığı yerlere baktigimi farkettim sonra devam etti.. " Bunlar senin o küçük paranın kaç katı degerinde bunu Tanrı bilir! Yani senden para falan istemiyoruz, sadece burada çalışacaksın misliyle para kazanacaksın. Ve Eymen.. " İngiliz aksanı ile kelimelerini sıralarken aklımda o kadar çok soru dolaniyordu ki birden başımın ağırdığını hissettim..

" Eymen de serbest kalacak bir taşla iki kuş he, ne dersin? " iğrenç sarı dişleri ile bana gülümserken ne demem gerektigi hakkinda hızlıca düşündüm.. " Eymeni nereden tanıdığınızı hâlâ söylemediniz? New York'ta tanıdıkları olduğunu bilmiyordum.. " ağzından birkaç laf almaya çalışmayı denedim bir umut. Kaşının birini kaldırarak " bilmediğin o kadar çok şey var kii.. Bildiklerinin beş katı bile olabilir.. Sen şimdi soruma cevap ver, ka- " dövmeli dev görünümlü bir adam tıknaz adamın kulağına bir şeyler fısıldamaya başlayınca sözleri havada asılı kaldı..

Yüzünde ifade degişmezken gözleri iki saniyeligine yüzümü yokladı ve tamam dedi sadece.. Keşke neler oldugundan benim de haberim olabilseydi, böyle hicbir seyi bilmeden oturmak çok can sıkıcıydı.. İlk başlardaki soğuk terler döken halim yerini tedirgin bakışlara bırakırken biraz daha rahatlamistim şu an.. Bu kadar adamin arasında dururken ki bunlar asla guvenilir adamlar degillerdi üstelik bu kadar da savunmasız haldeyken böyle soğukkanlı olabildiğim icin şükrettim.. Eger tam tersi bir tavır sergileyecek olsaydim burada bayılabilir yada çok ters bir sey yapabilirdim.. Neyseki iyiydim..

"Patron seni görmek istiyor, gidelim.." dedi ve hemen hareket etmemi beklercesine bakislari uzerimde oyalandi. Beni istedikleri gibi yönlendirmelerine aşırı ayar olsam da şuan onlara karşı gelmem yapacağım en saçma hareket olurdu.. Bu yüzden üzerimi düzelterek ayaklandım..