Fear and Hope

Fear O14

Niall's P.O.V.

Langzaam loop ik naar de deur. Ik pak de deurklink vast en duw hem omlaag. Ik trek de deur voorzichtig open.
Niemand. Ik zucht opgelucht en loop verder. Opeens hoor ik Louis schreeuwen en op de grond vallen. Ik draai me vliegensvlug om. Als ik zie wie Louis op de grond heeft 
geduwd, gil ik. Keihard. Daar, in de 
deuropening van het aardrijkskundelokaal, in zijn 
hand een mes, staat...

Harry Styles...

Ik slik en loop langzaam achteruit. Harry pakt Louis' kraag vast en trekt hem overeind. Hij blijft mij aan kijken. Ik wil keihard wegrennen, maar dat kan ik Louis niet aan doen. Dus schraap ik al mijn moed bij elkaar om iets te zeggen.

'Laat Louis los', weet ik stamelend uit te brengen. Harry grijnst gevaarlijk. Hij tilt Louis aan zijn kraag op zodat Louis bijna stikt. Dan laat hij Louis op de grond vallen. Ik kijk Harry boos aan. Nou ja, dat probeer ik. Volgens mij lijkt het alsof ik bijna moet huilen. Ik moet ook bijna huilen, van daar. Louis krabbelt overeind en wil naar me toe rennen, maar Harry houdt zijn mes voor Louis' neus. Bang stapt Louis achteruit.

'Laat Louis met rust, hij verdient dit niet', zeg ik.

'Wie verdient dit wel dan?', vraagt Harry met zijn schorre stem.

'Jij', antwoord ik. Harry begint te lachen. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes.

'Wat?', vraag ik.

'Mis je je broertje? Denk je nog wel eens aan hem?', vraagt Harry, mij volkomen negerend.

'Hou je bek', sis ik.

'Nou nou, wat een taalgebruik voor zo'n klein ventje'.

'Laat Louis gaan en flikker op, Styles'.

'En wat nou als ik dat niet doe?'.

'Dan gooi ik deze sigaret in je gezicht'. Ik haal een sigaret uit mijn zak en steek hem aan. Harry begint keihard te lachen.

'Oh, wat ben ik bang nu', lacht hij.

Ik gooi de sigaret naar zijn gezicht. Hij ontwijkt hem door naar links te draaien. Daarbij struikelt hij over Louis. Ik ren naar hem toe en ruk het mes uit zijn hand. Louis staat op en samen rennen we weg. Dan hoor ik Louis schreeuwen. Ik draai me om en zie nog net hoe Harry met Louis over zijn schouder weg rent. Ik ren achter ze aan, maar Harry is veel te snel. Hij gooit Louis in een auto en stapt zelf ook in. Dan rijdt hij keihard weg.

Verslagen blijf ik achter. Ik zak op de grond en begin zacht te snikken. Nog een dierbare verloren. Dezelfde persoon als de eerste keer heeft hem ontvoerd en gaat hem vermoorden. Waarom? Waarom moet mij dit overkomen? Wat heb ik Harry aangedaan? Waarom zorgt hij ervoor dat ik in deze hel leef? Waarom?

Daarbij komt dat de helft van de school nu weet dat ik gehuild heb, "omdat ik het antwoord op een vraag niet wist", en niet meer bang voor me is. Als straks de hele school het weet, is niemand meer bang voor me. En ik heb het je al gezegd: No Fear, No Luck.