Fear and Hope

Fear OO4

Ik word wakker van mijn telefoon. Ik zucht. Ik sta op en loop langzaam naar de badkamer. Ik stap in de douche en wacht op het water. Na vijf minuten kom ik erachter dat ik de kraan nog moet aanzetten. Ik draai me om en druk op de knop. Na een paar seconden stroomt er ijskoud water over me heen. Ik maak een sprongetje en glij uit. Mijn hoofd knalt op de grond en het koude water valt in mijn gezicht. Ik rol onder de stralen vandaan en val uit de douche-cabine. Ik zucht en sta op. Dat gebeurt bij mij dus altijd, maar ik ben in ieder geval wel wakker. Ik zet de warme kraan aan en douche snel. Ik kleed me aan en loop naar de woonkamer. Jade zit al aan de tafel en Sanne staat achter het fornuis.

'Mijn eieren zijn eindelijk gelukt!', roept Sanne enthousiast.

'What did you say?', vraagt Jade.

'Look!', roept Sanne. Ze laat haar roerei aan Jade zien. Jade geeft haar een applausje. Sanne verdeeld het roerei over drie borden. Ze zet ze op tafel en we eten het op. Ik kijk op de klok.

'Shit! It's a quarter past eight! The lesson starts now!', roep ik. We springen op en pakken onze tassen. We rennen naar de liften en gaan naar boven. We haasten ons naar het lokaal en gaan naar binnen.

'You're three minutes too late', zegt de wiskundeleraar. Hij tikt op zijn horloge.

'Sorry, there was fire in our room', zegt Jade. Jade bedenkt altijd iets, ik snap niet hoe ze het doet.

'Hm... Fire?', vraagt de leraar.

'Yes! The eggs were on fire', zegt Sanne.

'Okay then', zucht de leraar teleurgesteld. Hij vindt het leuk om straf te geven. We gaan zitten en de les begint. Het is echt saai. Ik staar wat uit het raam en volg een gevecht tussen twee duiven. Dan knalt er een steentje tegen één van de duiven en valt hij dood op de grond. Ik zoek verbaasd het schoolplein af, maar zie niemand die het gedaan kan hebben. Dan komen Niall en Louis in mijn zicht. Niall heeft een katapult vast. Hij schiet allemaal steentjes tegen mensen die over het plein lopen.

Niall en Louis zijn knap, heel erg knap. En ik wil ze graag goed leren kennen. Dat wil ik echt. Ze lijken best aardig, maar waarschijnlijk zijn ze dat totaal niet. Ik ben doodsbang voor ze. Louis dwingt mensen drugs te kopen en Niall doet iedereen pijn. Dat steentjes schieten valt nog wel mee, maar gewoon het idee dat je mensen voor de lol pijn doet...

Ik kijk naar Niall. Dit is de eerste keer dat ik zijn ogen zie. Ze zijn helderblauw en echt heel mooi. Niall kijkt wat om zich heen. Dan valt zijn blik op mij. Hij kijkt me lang aan. Zijn gezicht is emotieloos. Het lijkt of hij me pas na twintig seconden aanstaren ziet, want opeens is hij doodsbang voor mij. Hij gilt of schreeuwt. Ik hoor hem niet, ik zie alleen zijn mond bewegen. Louis kijkt me ook aan. Hij roept iets en dan rennen ze weg.

Oke...

Dat was raar.

Ik draai me weer naar de leraar. Hij kijkt naar mij. Hij is boos. En bang.

'Louise...', begint hij. Ik kijk even de klas rond. Iedereen staart me aan. Ze zijn allemaal bang en opgelucht tegelijk. Ik trek een wenkbrauw op en kijk weer naar de leraar.

'I asked you a question. Eight times. Why don't you answer?'. Ik word rood.

'Uhm... I, uh, i didn't hear you', zeg ik.

'Okay, why didn't you hear me?'.

Ohw, ik haat dit. De wiskundeleraar is echt vreselijk. Altijd als iemand even niet oplet gaat hij deze vragen stellen. Ik snapte nooit waarom iedereen zo rood werd en niks wist te zeggen, maar nu snap ik het wel...

'I was, uh, i, i, i...', stamel ik. De leraar zucht.

'Do i look like a tree?'.

Waar slaat dat nu weer op?