Fear and Hope

Hope O16

Niall's P.O.V.

We zitten in de auto, op weg naar Holmes Chapel. Gisteravond raakten we helemaal in de stress omdat we vandaag bij Harry moeten zijn en we nog geen plannen hadden gemaakt. We gingen alle mogelijke scenario's oefenen en waren uren bezig. Louise moest honderden keren de hotelkamer uit om aan te kloppen en haar verhaaltje te vertellen. Zayn en Liam speelden Harry om de beurt en ze begonnen elke keer te lachen.

Het was niet zo leuk, laat ik het daarbij houden.

'Niall, rustig, we komen echt niet te laat of zo', zegt Liam. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Wat?'.

'Je rijdt veel te hard, je mag hier maar 80 en jij rijdt...'. Liam kijkt even naar de kilometerteller voordat hij antwoord geeft. '130'.

'Serieus? Oh, shit', mompel ik.

Ik had niet in de gaten dat ik zo hard ging, ik was namelijk meer bezig met geen hartaanval krijgen. Mijn hart klopt sneller dan ooit en ik ben echt bang dat ik dalijk dood neerval. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest, nooit.

'Gast, nu ga 120', zegt Louis.

Ik zucht geïrriteerd en druk wat minder hard op het gaspedaal. Niet veel later waarschuwt Louis me weer en ik besluit maar gewoon hard te blijven rijden want het heeft blijkbaar toch geen zin om langzamer te gaan. Ongeveer een half uur later klinken er sirenes en ik zucht opnieuw.

Ik haat die dingen. Ik haat het geluid van sirenes. Toen ik Greg dood had gevonden, heb ik een ambulance gebeld en het geluid van de sirenes die maar niet stopte met loeien zal ik nooit vergeten. De bestuurder van de ambulance kreeg dat stomme geluid niet uit en omdat de politie - die was niet veel later gekomen, ook met sirenes, natuurlijk - mij maar vragen bleef stellen, stonden we daar twee uur. Twee uur moest ik naar dat geluid luisteren. Het was vreselijk, echt vreselijk.

Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie dat er een politiewagen aan komt rijden. Ik kijk een beetje om me heen, maar zie geen auto's die anders rijden dan de rest. Dat betekent dus dat de politie op weg is naar een of andere misdaad en dat die auto nu heel lang achter ons blijft rijden.

Fijn, die sire-

Shit.

Ik rijd te hard, de politie is hier voor mij.

Ik kijk naar de kilometerteller. 110 kilometer per uur.

Shit, shit, shit, shit.

Wat moet ik doen? Door blijven rijden of stoppen en gearresteerd worden?

Doorrijden.

Ik druk het gaspedaal nog verder in en schiet vooruit. Ik rijd niet meer op één baan, want ik moet heel veel auto's inhalen dus slinger ik over de weg. Louise begint te gillen en me voor gek te verklaren, Louis schreeuwt elke keer als ik een auto inhaal, Zayn zit in zichzelf te schelden en Liam is de enige die door heeft wat er aan de hand is.

'Niall, wat ben je in godsnaam aan het doen?!'.

'Ah!'.

'Niall!'.

'Niall, stop!'.

Elke vijf seconden worden er tien dingen geroepen en na een halve minuut schreeuwt Liam dat iedereen hun koppen dicht moeten houden.

Ik probeer nog harder op het gaspedaal te drukken als de politieauto dichterbij komt, maar dat gaat niet. Ik begin als een gek op knoppen te drukken en aan hendels te trekken, maar ik ga niet sneller. Ik besluit gewoon zo hard als ik kan door te rijden, maar dan komt er een hele grote rotonde in zicht, met heel veel auto's.