Fear and Hope

Fear OO9

Heeeeeyyyy mensen! Ik ga vanaf nu helemaal nederlands typen want ik haat engels op dit moment. Enjoyyyyy!!

+                         +

+                                  +

Niall's P.O.V.

Shit, shit, shit, shit, shit, shit, shit. Hoe kon ik zo stom zijn? Ze heeft natuurlijk al lang een plan! Al vanaf de eerste keer dat ze me zag, of zelfs al eerder! En het is echt vreselijk dat ik niet weet wat voor een plan het is, want het vorige plan heeft me bang gemaakt. Doodsbang. Je hebt geen idee hoe ik me nu voel. Ik zit op mijn kamer en doe er alles aan om de tranen tegen te houden. Het gaat allemaal opnieuw gebeuren. En het is nog slimmer aangepakt.

'Niall?'.

Shit, Louis.

'Uhm, hey?', zeg ik. Eigenlijk vraag ik het, maar dat maakt nu niet zo veel uit.

'Niall, ik ben het, Louis. Ga je mee naar Nando's?'.

Nando's? Meent hij dat nou? Dat is gewoon abnormaal:

De eerste dag hier op school gingen Louis en ik samen naar Nando's om te vieren dat we onze eerste lesdag overleefd hadden. We kwamen daar dus aan en in de rij stond een jongen. Die jongen had iets... Speciaals. Zijn ogen waren geweldig. Met die ogen kon hij elk meisje krijgen. En niet alleen elk meisje, ook elke jongen, als de jongen dat zou willen. Als je nu denkt dat ik gay ben, dat ben ik niet. Maar goed, ik staarde dus naar die jongen, totdat Louis keihard op mijn voet stampte. Ik draaide me naar hem om.

'We kunnen bestellen', zei hij. Ik knikte en keek nog even naar de jongen. Hij had een gemene grijns op zijn gezicht. Te gemeen. Snel keek ik weg. Maar de jongen kwam naar ons toe en begon tegen ons te praten.

'Jullie lijken me wel coole gasten. Zullen we hier samen ergens gaan zitten om elkaar te leren kennen?'.

En toen begon het. We kletsten wat en zonder dat we het beseften vertelden Louis en ik de jongen alles. Nou ja, alles wat de jongen kon gebruiken. We vertelden hem hoe we vrienden zijn geworden, wat we deden als we niks te doen hadden, waar we van hielden en, het belangrijkste, over Greg. We vertelden hem alles over mijn broer Greg. En Greg was een speciaal persoon in mijn leven. Ook in Louis' leven. Hij was mijn beste vriend, ook al was hij mijn broer. Onze band was niet beschrijven, zo geweldig was die. En toen we over Greg aan het vertellen waren, werd de grijns van de jongen steeds gemener. Hij was iets van plan, dat zag je zo. Ik maakte snel een einde aan het verhaal. En de jongen vertrok. En we zagen hem daarna nog een paar keer, maar toen was hij niet zo vriendelijk als de eerste keer...

Die jongen heeft 'The Thing' laten gebeuren. Als we die dag niet naar Nando's waren gegaan, was alles niet gebeurd. Dan zouden we hem niet zijn tegengekomen. Nooit.

En dat, dames en heren, is dus de reden dat het abnormaal is dat Louis vraagt of ik mee ga naar Nando's.

'Niall? Niall? Niall, geef antwoord!', roept Louis bezorgd. Ik zucht even.

'Ik kom eraan'.

Ik draai me om in mijn bed zodat ik eruit val. Dat was de bedoeling, want ik had geen zin in overeind komen. Ik sta op en wissel mijn joggingsbroek in voor een zwarte baggy broek. Ik trek een wit shirt met een pistool erop aan en pak mijn leren jasje van de kapstok. Die jas gooi ik op de bank en ik loop door naar de badkamer. Snel doe ik mijn haar. Louis komt binnen en veegt snel wat gel door zijn haar.