BLIND FOLD || P.JM || R18

PAHINA 11※

(May POV na po si Jimin :) enjoy!)

Jealousy?

Jimin's POV

Mabilis ko silang tinalikuran at naglakad patungo sa aking pribadong Opisina.

Inaatake na naman si Yoongi ng maganda niyang ugali. Hindi ko alam kung kailan siya magbabago o kung magbabago pa ba.

Ilang dekada na rin akong nabubuhay sa mundo. Nguni't two years ago lang naisipan ng lahi ko na magpakita at sakupin ang mga tao.

Naaalala ko pa noon kung paano akong tumawa sa mga Vampire stories na nababasa ko. Kung paanong ipareha nila ang mortal at Bampira. Sa katunayan, matalino talaga ang mga tao, sinong mag-aakala na ang ilan sa hula nila tungkol sa amin ay totoo.

Pumasok ako sa loob at iniwanang bukas ang pinto. Sigurado akong susunod si Yoongi. Oo nga't magaspang ang kanyang ugali nguni't hindi niya ako pwedeng basta nalang suwayin lalo na ang bastusin.

Agad akong naupo sa kahoy na upuan sa likod ng aking lamesang pang-opisina at pinagsalop ang aking mga palad. I need to deal with my rude younger Brother first before get started to work.

Curious kayo what my office looks like? Well, typical na office. My table, cabinets for books and files, no windows of course since I hate sunlight. I know your confuse, I also work at day sometimes when I have deadlines to chase. I have some antiques figurines here, hundred years old to be exact. They're old but I keep them. Anyway, I am 323 years old. I stopped aging when I was 20.

I was snapped back to reality when I saw Yoongi enters my office. He put his hands in pockets and gaze at my eyes. We both have blue eyes since we're same pure blood.

"Why do you call me here?"

Nilabanan ko ang titig niyang mapang-insulto. He is 50 years younger than me but he treat me like same age as him. Kung isa akong typical na masamang bampira baka last hundred years ago ay napatay ko na siya.

"How many times do I have to tell you not to touch my belongings, Yoongi? "

"And since when did you have such concern with your belongings, J? "

Tumayo na ako mula sa aking kinauupuan. Ayokong magalit sa kanya, ayokong pag-awayan namin ang isang walang kwentang bagay. In the end, we're siblings kaya dapat na kami ang magkasundo.

"We have rules here,Yoongi. If you like, then go buy a pet"

Naglakad sya palapit sa aking lamesa at itinukod ang mga kamay dito. Hindi niya inialis ang titig sa akin.

Malakas si Yoongi. Hindi ko itatanggi iyon. Kung mag-aaway kami ay malamang na baka isa sa amin ang mamatay. Lalo pa't hindi niya makontrol ang sarili niya minsan.

"I like the idea. What if I bought your pet?"

Natahimik ako. Why is he always target my belongings? Pwede naman siyang bumili. In fact, napakarami na niyang naging pets pero namamatay lang dahil nga sa rudeness nya. Well, same as mine but I didn't killed them the way my Brother did.

"Is this about Fatima again, Yoongi?"

Biglang nagbago ang expression nya. I knew it. May magagawa ba ako kung ako ang gusto ni Fatima? I always push her away pero mapilit siya. Besides I am a guy, I have my needs and Fatima was there lying on my bed naked. What am I supposed to do then ?

"This is not about her J! I like your pet! Give her to me!"

Tinitigan ko siya ng walang ekspresyon. Totoo ba yung narinig ko o iniinis lang niya ako? Pero hindi ako papatalo. Sayang ang 2 million ko and besides, She's type AB. I can't loose her this early.