Dudaklarından yayılan kutsal bir şeylerin kalbinin her köşesinde yayıldığını zannedersin ya öperken. Koklayarak öpersin, garantiye alır gibi. Avuç içinin her bir milimetre karesinin ona temas ettiğinden emin olursun. Bir annesine sığınmıştır böylesine, bir de sana hani ? Yanılsamadır çoğu zaman, zihin bulanıklığı. Sen Birgün mutluluktan gökyüzüne dalmışken bir uçak olur o, havalanır sana en yakın havalimanından. Kendinden emin nasıl da ayrıldığını izlersin alışkın olduğun yerlerden. Modern zamanların öyküsüdür bu, yalnız değilsin. Önce gökyüzüne olan inancın biraz kırılır, sonra da maviye. Ta ki yeni bir güneş topraklarını aydınlatana kadar. Bazen bir çiçek mevsimi kadar sürer, bazen de bir sonraki ay tutulmasına dek.."
