-

Geriye dönüp baktığımda bütün yaşantım boşa bir oyalanmadan ibaretmiş gibi...

Asıl soru ise ilerisi artık ilgimi çekmiyor. Birşeyler için birşey yapmak ölüm gibi geliyor bana. Dermanım kalmadı değil de sanki birileri ayaklarımı betona çivilemiş, oturduğumla kalıyorum öylece. Kendim için endişelenmeyide bıraktım artık. Çünkü ölü mü yoksa diri mi olduğunu kendi kafanda düşünmeye başladığın anda dünyaya sırt çevirmek zorunda hissediyor insan kendini. Yaşamak sadece nefes almak değildir. Yaşamak sadece boktan bir organın kan pompalaması da değildir. Ölüm sebebime "sevgisizlikten" veya "yalnızlıktan" yazacaklar diye çok korkuyorum. sevdiğim bir annem var. Annemi sevme nedenim nefes alması. Çünkü onun aldığı nefes intiharlarıma engel oluyor.her neyse fazla uzatmak istemiyorum. Doğdum, büyüdüm, sonrası sürekli apranax, sürekli apranax, sürekli apranax...