Hep sert düştüm bu hayatta. öyle kolay da olmadı kalkışlarım. Uzanan bir el olmayınca bir başına asla doğrulamıyor insan. birbirini sımsıkı bağlı tatlı mandalina gibi olmak isteyen ruhum, şimdilerde dağılmış nar taneleri. etraf kırmızı, annem kirlenen halının derdinde. Biliyorum yeri değil ama halen seni özlüyorum... hep bir başımaydım bu hayatta. gökyüzünü içmiş bir sevenim de olmadı ya zaten, olsun. Hangi yöne dönersem döneyim yoktu kendimden başka kimsem. Yalnız olunca hayata karşı deplasmanda oynuyormuşsun gibi. golü atsan bile sevinçle sarılacağın hiç kimsen yok. insan üzülüyor be. bide şey, hani perdeyi aralayıp dışarıdaki yağmuru izlersin ya bazen elinde uçurtma o yağmur bir türlü bitmez ya hani. sen öyle beklersin ya. neyse işte hala özlüyorum seni.. hep kırgındım bu hayatta. köpek ısırığı gibi ağız dolusu küfürler vardı içimde. İçim mezarlık gibi tıklım tıklım ama ölüler konuşamaz derdi annem. haklı galiba, hala susuyorum ben. kendimi arıyorum bu aralar. nerdeyim nasılım annem bile bilmiyor. Ben bi sigara dumanına nice acılar sığdırdım da, bu dünyaya bir türlü sığdıramadım kendimi. Bakma arabesk cümlelerime, bakma efkarlı yüzüme. birkaç kadeh rakının cesaretiyle, hala özlüyorum seni...
