-

Unutma ki

Sen uykusuzluk nedir bilir misin ?
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı ?
Gözlerini tavana dikip düşündüğün oldu mu bütün gece?
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Gelmeyince
Seni aramayınca
Ölesiye ağladın mı?
Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların ona ait ne varsa
Bir bir hatırladın mı ?

Sen günden güne erimeyi bilir misin ?
Dev bir ağacın vakarı içinde ölmeyi
Bir teselli aramayı
Issız parklarda, tenha sokaklarda
Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda
Deli divane yollara düşüp
Yaşlanmış bir köpek gibi
Eskimiş bir gömlek gibi
Atılmışlığını hissettiğin oldu mu ?
Sevmekten
Günler geceler boyunca yürümekten
Elin ayağın yoruldumu ?

Sen yalnızlığın acısını bilir misin ?
Unutulmak bir hançer gibi saplandımı sırtına?
İçinde kıskaçlığın zehirli çiçekleri açtı mı ?
Bütün gururunu çiğneyip
Sevdiğinin geçtiği yollarda
Bastığı toprakları eğilip öptün mü?
Yanan başını
Duvarlara vurup parçalamak geldi mi içinden ?
Sen her gün bin defa öldün mü?

Böyleyim diye ayıplama beni
Bir gün kendimi
Sonsuzluğun koynuna bırakırsam
Yaralı ve yenik bir asker gibi
Darılma
Unutma ki
Her seven isimsiz bir kahramandır.
Unutma ki
İnsan ; sevebildiği kadar insandır."