Sanki tüm günüm cehennemin dibinden yukarı çıkamayacağımı bildiğim halde boşa çırpınmalarımla geçiyor gibi. Eskiden kuruntulu bir adam olduğuma inanırdım,artık onada inancım kalmadı. Çünkü gözaltıların mosmor olduğunda, bu hayatın beyaz hayallerle dolu bir yer olduğuna asla inandıramıyorsun kendini. Ben isterim ki her gece içip içip klozet kapaklarına sarılırken bulmayayım artık kendimi .ben isterdim ki omuzlarım çürüyene dek inşa ettiğim duvarların altında kalmayayım artık. Ben isterdim ki boğazımı parçalayan kelimeleri içime atmayayım artık. Hikayem mi ağır bedenim mi cılız bilmiyorum ki. bildiğim tek bir şey var, beceriksiz herifin teki olduğum. Belkide bu yüzden hiçbir işin sonunu getirmediğim için ölemiyorum. İnsan ölmeyi özler mi ? Ben yalan söylemeyi de beceremiyorum. Yanı başında yavrusu ölen kuş gibi hissediyorum kendimi, kanatlarıma küfür ede ede uzaklaşıyorum yuvadan.
