EKİM (Öğretmen)(Tamamlandı)

Ceket

Bu bölümü biraz kısa yazdım farkındayım ancak yoğun gün geçirdim. O yüzden bu defalık affedin beni. Umarım beğenirsiniz. Diğer bölümde Miraçla abisi arasındaki sırlar ortaya dökülecek çok heyecanlıyım. Neden küs olduklarını bildiğini düşünen varsa yoruma yazsın. Çok merak ediyorum kim bilecek. 😄😄

Kağıdı tekrardan zarfın içine koydum ve dolaba attım. Her kim böyle bir şey yazdiysa dikkat etmeliyim. Baksana duyguları bu kadar yoğun olduğuna göre normal bir hoşlantı değildi. Valizime egildim. Malum sabah Gülsüm Miraçın ceketini vermişti ve bende kaybolmasin diye valizi içine koymuştum. Ceketi çıkarıp üstüme geçirdim. Giydigim su yeşili kıyafetle çok güzel uyum sağlamıştı.

"Hazirsan çıkalım kurt gibi acım. " kafamı olumlu anlamda salladim. Acaba Miraça Nadirle gidecegimi söylese miydim? Ona ne canım kimle ne yaptığım. Her yaptığımı hesap vermek zorunda değilim sonuçta.

"Nereye gençler?" Gülsüm ablayi görünce mutlulukla gülümsedim.

"Yemeğe gidiyoruz sende gelsene. " Nadir dönüp hayal kırıklığıyla baksada umursamadim. Tuhaf bir şekilde Nadirle vakit gecirdikce Miraça ihanet ediyormusum gibi hissediyorum.

"Çok güzel olur. Kahvaltı yapmadım diye baya acıktım. " önlüğünü askılığa asıp yanımıza geldi. Bahçeden çıktığımızda Miraçla göz göze geldim. Okulun duvarına yaslanmış büyük ihtimalle beni bekliyordu. Bakışları üstümdeki cekete kayarken dudaklarinda yandan sırıtma oluşmuştu. Sırf bu sırıtmayı bir daha görmek için bu ceketi üstümden çıkarmayabilirim. Kafasını yanimdaki Nadire çevirince yüzü kaskati kesilmişti. Tuhaf bir şekilde Nadire karşı ayrı bir tavrı vardı. Belkide Nadir derste yerini aldığı için gıcık olmuştur. Duvardan ayrılarak üstüme doğru yürümeye başladı. Hayır Miraç inşallah düşündüğüm şeyi yapıpta beni rezil etmezsin. Sonra açıklama yapmak bana kalacaktı sonuçta.

"Yemeğe mi gidiyorsunuz?" Gözlerini direk olarak bana odaklanmıştı. Evet yemeğe gidiyoruz demek istesemde ağzımı açıp tek kelime edememistim. Dur biraz yemeğe gittiğimizi nerden biliyordu. Kolidorda Nadirle yaptığım konuşmayı mı dinlemisti?

"Evet Miraç birsey mi oldu?" Cevabı Gülsüm vermesine rağmen Miraç hala gözlerime bakıyordu. Yapma böyle hareketler bak yüreğim dayanmaz sonra.

"Evet bir sorun var. Çıkışta Ekim hocayla ders çalışacaktık. " hoca kelimesini öyle bir söylemişti ki fark etmeden yüzümü buruşturdum. "Sanırım şuanda ekildim. " üstümde ceket olmasına rağmen sesiyle bile titreyen aptal aşıktım işte.

"O zaman sende yemeğe gel sonra calışırsınız. " Nadirle aynı anda Gülsüme döndük. Ikimizde Gülsümün teklifinin şaşkınlığını yaşıyorduk. Miraçsa hala yüzümü izliyordu. Sanki normal bir teklif almış gibi.

"Olur. " Dudaklarından sadece dökülen bir kelime olmuştu.

"Öğrencinin bizimle birlikte yemekte ne işi var. " Nadirin sert sesine karşılık kaşlarımı çattım. Dün telefonda Miraçla konuştuğu için hala kızgınlık yaşıyordu eminim.

"Rahatsız oluyorsan gelme. " bu kadar sert çıkışmayı planlamıyordum kesinlikle. Nadir gibi Miraçında şaşkın bakışları bana dönmüştü. Artık biri bana şu dilimi tutmayı öğretirse hiçte fena olmaz. "Öyle demek istemedim. Kusura bakma. " Nadir bozulmuş olsada omzunu silkti sanki söylediğim önemsiz bir şeymiş dermiş gibi. "Hadi gidelim artık dondum. " Nadir park alanındaki beyaz arabaya doğru ilerleyince itiraz etmeden peşinden ilerledim. Öne oturmak için adimlasamda Miraç benden önce davranarak öne kuruldu. Gözlerimi devirip arka koltuğa Gülsümle birlikte oturdum sırıtarak bana bakıyordu.