EKİM (Öğretmen)(Tamamlandı)

Soygun

Sizce artık EkMir birlikte olsun mu? Yoksa daha süründüreyim mi ikisini. 😄😄

"Bu soruya cevap vermek zorunda mıyım? " huzursuzca yerimde kıpırdandım. Eğer cevaplamak istemiyorsam en baştan bu oyuna girmemeliydim farkındayım ancak yaptım işte bi aptallik.

"Üzgünüm abla doğruluk dediğin için cevaplamalısın. " En azından halden anlayıp soruyu degistirseydi. Kafamı önüme eğdim cevabı vermek için. Çünkü biraz sonra söyleyeceklerimden sonra büyük ihtimalle gözlerim dolacaktı.

"Evet öyle biri var. Hatta gerçekten aşkı tattığım tek insan ve hayatımdan hep izi olacak biri. Kime aşık olursam olayım eminim onun yeri bende hep ayrı olacak. " sonlara doğru sesim titreyince durmak zorunda kaldım. Doğru bahsettigim kişinin bendeki izlerini başka hiçbir erkek silemez. Ancak bu düşüncem hala onu sevdiğimi göstermez. Ben sadece zamanında ona karşı olan hislerimi başka hiçbir erkekte bulamiyacagimdan bahsettim.
Yerdeki siseyi elime alarak çevirdim. Miraç dönen şişeyi eline alarak şaşkın bakışlarımız altında odadan çıktı. Neden böyle bir tepki verdiğini anlamadım.

"Şişe gittiğine göre ne yapacaz?" Bilmiyorum gibisinden iki omzumu da havaya kaldırdım.

"Abicim ben bi Miraça bakayım. " Mete ayaklanarak Miraçın peşinden odadan çıktı. Bakışlarim Açelya ile kesişince Kuşkuyla yüzüme baktığını fark ettim. Bakışlarımı görünce hemen yüz ifadesini topladı.

"Neyse o zaman bizde kalkalim. "Çağların lafı üzerine Kaan ve Canda ayaklandı. "Meteye söylersin gittigimizi. " kafamı olumlu anlamda salladim. Açelya yolcu etmek için gidince hiç ayaklanmadim. Miraçın tavrı ve Açelyanın sorusu yüzünden bütün eglencemiz gitmişti. Açelya hızla odaya girdi ve direk kendini yanıma attı.

"Abimin o tavrı neydi öyle? " ne bileyim diye terslememek için kendimi zor tuttum. Sonuçta sen yıllardır abinin yanındasın ne olduğunu anlamadiysan iki günlük olan ben nerden anlayayim. "Sizin aranızda ne var?" Gözlerim büyürken bakışlarımı halı deseninden çekip Açelyaya odakladım.

"Aranızda ne var derken? Farkindaysan ben Miraçın öğretmeniyim ne olabilir ki?"bunu Açelyadan çok kendime söylüyorum. Malum bunu farkında olmayan benim.

"Yani bu aranızda birsey olmaması için engel değil. "  Hadi gel bide burdan yak. Ben umutlanmamak için kendime habire öğretmen olduğumu hatırlamıyorum. Açelya geçmiş karşıma neden bahsediyor.

"Hayır canım aramızda birsey olması için büyük engel. " Miraçı anneme ne diye taniştiracaktim. Ya da arkadaşlarıma öğrencim olarak mı sevgilim olarak mı?

"Bence engel olmamış. Baksana biriniz komşu kızını görünce kıskançlıktan kudurur. Diğeri hala eski erkek arkadaşını unutamadığını duyduğu için kudurur. Bizde buna aşk deriz. " acilen bu konuşmaya bir son vermem gerekiyordu. Yoksa Açelyanın söyledikleri daha da canımı yakacak.

"Abinin benim hakkımda ne düşündüğünü gayet iyi biliyorsun. Daha dün evin içinde bas bas bağırarak benim senden farkım olmadığını söyledi. " Açelya bilmişce gülümseyerek biraz daha bana sokuldu.

"Oda senin gibi duygularını inkar ediyor işte iki inatçı bir araya gelince bu halde olmanız normal. " bu kız beni hiç anlamıyor. Ben ne diyorum o ne diyor. Içeri Metenin girmesiyle bizimde konuşmamız bitmiş oldu çok şükür. "Ne oldu abim niye bir anda çekip gitti. Gerçi ben ne olduğunu biliyorum ama neyse. " son kısmı ağzının içinde gevelemisti. Hemen dibimde oturduğu için istemsiz duymuş oldum. Metenin bakışları kısa sürede olsa yüzüme uğradıktan sonra Açelyaya döndü.