Chapter 44

2.7K 34 5
                                    

Mika's POV

Never na kong nakipagkita kay riri, after the night nung nasa batangas kami, natatakot ako. Natatakot ako na baka mainlove ako sakanya. I can sense in her action, there's something. Hindi ako nag aasume but ayaw kong mahirapan sa huli. Ayaw kong maulit yung dati yung kay jeron. Ayaw kong mamimili nanaman. Si ara ang mahal ko. Pero si riri, iba yung nararamdaman ko, erase. Kaya eto kahit na kailangan i-contact siya for the project ay hindi ko siya sinasagot. Through text lang. Pero kapag makikipagkita personally sinasabi ko sakanya na busy ako, or kahit anong dahilan. Para lang hindi kami magkita, para hindi ako maguluhan. Si ara lang ang mahal ko. Siya lang.

Kim: ang lalim mikang?

Andito ako sa bar ni kim, this past few weeks siya ang kasama ko nakikibalita rin kung nagmemessage si ara sakanya. Kahit ni isa samin ay walang contact sakanya. Nag aalala na ko. Hindi ko alam kung okay lang siya or kung buhay pa ba siya, sobrang mag isip lang diba? Pero malay diba? Hindi imposible.

Kim: si ara ba?

Hindi ko pala siya napansin, ano ba yan. Tumango na lang ako. Alam niya naman na nagtatampo ako kay ara, pero nag aalala din.

Nakatayo lang pala siya sa harap ko.

Kim: busy lang yon.

Mika: kahit na ate kim, alam niyang may iniwan siya dito.

Tumahimik na lang si kim. Alam ko namang di niya alam ang sagot sa sinabi ko si ara lang ang makakasagot.

Mika: sorry ate kim.

Kim: ayos lang milang may point ka. Pero magtiwala tayo kay ara.

Ano pa nga ba? I need to do this.
Nakaupo na si kim, nagdecide kaming mag dinner. Overtime si mela sa work niya. Kaya eto kaharap ko si ate kim. Nakita kong umilaw ang phone ko. Napatigil ako nang tingin don.

Kim: may gumugulo ba sayo?

Mika: ate kim?

Nagulat ako, pero sa tingin ko napapansin na rin niya kami ang nagkakasama malamang nahahalata niya yon. Siguro its time for me to tell kung ano tong nararamdaman ko.

Kim: if your not ready miks, di kita pipilitin.

Mika: ate kim kasi.,

Bigla namang dumating inorder namin.

Kim's POV

napapadalas ang pagtawag at text sakin ni mika na samahan ko siya, malamang nakikibalita kung nag message ba sakin si ara. Pero 2 weeks na siyang nasa states walang tawag or message. Sira ulo talaga nung babaeng yon. May nararamdaman pa kong isang problema tong si mika, hindi ko lang tinatanong inoobserve ko lang. Naikwento niya sakin na nagpapagawa siya kay jessey, pero si riri ang kausap. Kilala ko naman si riri, mabait ito. Pero parang napapadalas ang pagtawag niya kay mika. Tapos si mika hindi sinasagot mga tawag imbis text lang.

Iniiwasan niya ba si riri? For what?

Nung makita ko siya, nakatulala ang lalim nanag iniisip. Masama ang kutob ko. Pero sana mali yung kutob ko.

Nakaupo na naman ako, nakita kong umilaw ang phone niya. Nakita ko kung sino ang tumatawag naghihinala na ko. Hindi ko iniisip na may affair si mika sa iba, but sa taong tumatwag sakanya.

Kailangan kong magtanong. Kakabalikan lang nila problema nanaman.

Kim: may gumugulo ba sayo?

Mika: ate kim?

Nakita ko pagkagulat sa mukha niya, may iba talaga. Pero hahayaan ko na lang siyang magkwento. Hindi ko siya pipilitin.

Kim: if your not ready miks, di kita pipilitin.

Mika: ate kim kasi.

Dumating na naman ang order namin. Pasira naman tong waiter di pa nakaantay magsasalita na si mika eh. Andun na.

Kim: cheers mikang.

Nag cheers kami kaagad, at kinalahati namin ang iniinom namin. Biglang umilaw ulit ang phone niya. Nagkatinginan kami

Mika: ate kim? Anong gagawin ko?

I can sense hindi lang si ara ang problema niya.

Kim: ano bang dapat mong gawin mika?

Mika: i can sense, she like me ate kim. In her actions, the way she treat me. Hindi ako assumera.

Kim: alam niyang together kayo ni ara diba?

Tumango naman si mika. Madali lang naman yon. Sabihin niyang mahal niya si ara, then stop riri from calling her. Tapos ang problema.

I can see confusion in mika's face.

Kim: aminin mo mika? Madali lang sabihin kay riri na stop calling you. May nararamdaman ka ba for her?

Nakita kong gulat ang reaction niya. Maybe i was right. Maybe not. I can't tell. Pero sa tingin ko tama ako.

Mika: ate kim, nahihirapan ako. Mahal ko si ara pero, hindi mahal na mahal ko siya.

Kim: hindi mo sinagot ang tanong ko.

Uminom muna siya nang beer. Naubos na niya, at nagbukas nang panibago.

Mika: one week lang ate kim, one week lang. Para mainlove ako sakanya..

Tama ang hinala ko. Mika pano?

Kim: mika,msi ara ang mahal mo. Naguguluhan ka lang.

Mika: alam ko ate kim, alam ko rin na kaya ako ganito ay naghahanap lang ako nang makakasama. Ang tanga ko ate kim.

Kim: hangga't maaga stop any communication with her,

Mika: pano? Siya nacontact ko for the project.

Natahimika naman ako. Oo nga pala. Anung gagawin namin ngayon.

Mika: ate kim, will you trust me?

Anong ibig niyang sabihin.

Kim: what do you mean?

Uminom ulit siya nang beer. Straight yon.

Mika: whatever happens, kay ara lang ako. Siya ang pipiliin ko in the end.

I know ang ibig niyang sabihin. I guess i need to trust her. I know and I can feel she really love ara.

Kim: you learn your lesson naman last time diba?

Tumango siya, hindi ko siya kinukunsinte, but we dont have any choice. Tsaka 2 weeks time, babalik na si ara. Andito na siya. Pero in just one week nainlove si mika kay riri. Tapos pumayag ako sa iniisip niya. Fuck! Kailangan ko na lang sigurong magdasal at maniwala sa tadhana. Kung sila edi sila.

Mika: mahal na mahal ko si ara.

Kim: i need to trust you mika.

Just guide us.

-- sorry guys!!! Sorry kung lame at maigsi. Ngayon lang ulit naging free. Mejo wala pa sa focus sa story ulit. Daming napasok na idea. And yet, may laptop ay hindi pa rin okay. So phone lang ang gamit ko. Kidnapped by my kidnappers last few days. Try kong mag update mamaya. Or hindi ko alam. Basta babawi po ako. Thank you sa votes and comments.

SORRY!

the story of our life (mika reyes and ara galang)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon