the story of our life (mika reyes and ara galang)

Chapter 45

Riri's POV

Since nung night na nagkasama kami ni mika, never ko na siyang nakita personally nor narinig ang boses niya. I miss her, makapagsalita ako nang miss ko siya hindi naman soya sakin. Alam kong naiwas siya. And it hurts, oo masakit for the fact that, isang araw masaya kami masaya akong kasama niya tapos kinabukasan nawala na lahat. Parang panaginip lang.

Kahit business matter ang pag uusapan namin hindi siya pumapayag, bakit kaya? Pupuntahan ko si ate mela ngayon, bonding daw. Sa bahay lang nila ni kim.

Agad ko namang pinark ang sasakyan ko harap nang bahay nila. Nag doorbell na rin. Agad din namang lumabas si ate mela.

Mela: miss you singkit!

Riri: miss you din ate mela. Si ate kim?

Mela: ahh wala may pinuntahan.

Pinapasok naman niya ako agad sa bahay nila, nakakapagtaka talaga bakit ba dito pa sa bahay niya kami nagkita. Titipid lang? Hahaha.

Mela: kain muna tayo riri, nagprepare ako nang dinner.

Agad din naman kaming nagpunta sa dining. Table for two. Patawa si ate mela, parang date lang. Pinaupo naman niya ako kaagad. Tapos tumapat siya sakin. Parang may iba sakanya, yung tingin niya sakin. Parang may gustong itanong. Inabot niya sakin ang niluto niya. Maybe gutom lang ako,

Mela's POV

Niyaya ko si riri dito sa bahay para makausap. Sinabi ko lang kay kim na overtime ako, para hindi na maghanap pa, at kung may magtanong man sakanya. Im aware na magkasama sila ni mika. I just remember past few days nung magkausap kami ni kim about kay mika.

FLASHBACK

out na ko sa work, sinundo naman ako ni kim, late na yon. Ganito ang work eh. Extended. Akala ko nakauwi na siya, pero magkasama pala sila ni mika. Napapadalas ang paglabas nilang dalawa. Hindi sa nagseselos ako kay mika. I know kay FO lang siya, si mika at kim? Malabo pa sa mata niya.

Wala ring makasama si mika paggala, hindi dahil walang friends. Busy lang din sa work. Nagkataong si kim lang ang free this week. Malapit na rin naman ang uwi nang lukang ara na yon. Pero kahit ako nagtatampo sakanya. Wala kaming balita, 2 weeks from now, monthsary na ulit nila. Ang bilis lang. Dati kasama ni kim ay si ara. Ngayon si mika na ang kasama niya. Magkabalikan na yung dalawa. Mag 3 months na sila. Parang walang nangyare.

Kim: hoy!

Mela: panget!

Nagulat ako kay kim. Hinawakan kasi ako sa bewang ko tapos dumungaw sa harap ko.

Kim: ouch naman!

Mela: sorry pangs! Nagulat lang ikaw kasi eh.

Kim: okay lang.

Nagbackhug naman siya sakin tapos niyakap ako. Kinikilig ako dito sa bruhang to, kahit ganito to.

Mela: amoy alak!

Tinanggal ko yung pagkakayakap niya tapos hinawakan ang kamay papunta na kami sa parking. Halata namang walang tama sa alak tong si kim, sakin lang. Waley!

Kim: napashot lang. Si mikang kasi eh.

Pinagbukas niya ko nang pintuan nang makarating kami sa kotse niya. Agad din naman siya g sumakay, pastart na siya nang makina nang magsalita ako.

Mela: napapadalas si mika ah?

Totoo naman, kahit na sabihin nating paunti unti, alam mong may problema ang isang tao or di naman ay stress,

Kim: badtrip lang kay ara.

Of course! Kahit siya walang balita sa bruhang yon. Tatamaan sakin si FO pagbalik niya dito. Napatango na lang ako. Umandar na yung kotse at umalis na kami, nagpapatugtog lang. Nagtatanong soya kung kamusta ang work ko. Tapos random na usapan lang. May napansin lang ako sakanya.