the story of our life (mika reyes and ara galang)

chapter 7 (deep inside Ara)

ARA'S POV

late na ko nagising. wala si alex sa tabi ko. pagtingin ko sa orasan 10:30 na pala. di man lang niya ko ginising. may nakita akong note sa tabi ng table.

" good morning babe. di na kita ginising. sarap kasi ng tulog mo eh. anyways. i enjoy last night. thanks. may breakfast ka dun sa microwave. see you tonight. love you"

napangiti na lang ako. mahal ko naman si alex eh. mahal ko siya. kaya lang. mas mahal ko si mika. kahit anong pilit kong kalimutan siya. bumabalik at bumabalik ako sakanya.

maybe gawa wala kaming proper closure sa relationship namen. hay. makabangon na nga lang. puro mika nanaman ako. baka gutom lang to. kumuha ako ng damit sa closet ni alex. alam kong may naiwan ako dito.

pumasok si ara sa c.r para maligo. nagbabad muna siya for 30 minutes. nag isip isip siya ng mga bagay bagay.

sarap magbabad ngayon. teka. asan kaya phone ko. di ako tinatawagan ng secretary ko ngayon ah? mukhang walang gagawin masyado sa office. magtatagal muna ko dito.

isang oras rin si ara sa c.r. nakakarelax sa feeling ang pagbababad. anyways. pumunta siya sa kitchen ni alex. nakita niya ang note nito.

"babe. enjoy your breakfast. or bruch. haha. i love you"

napangiti ako sa notes ni alex. mahal na mahal niya ko. bumalik ako sa kwarto para kunin ang phone ko. may mga messages sila kim pero walang tungkol sa work. nakita may unregistered number. binuksan ko ito agad.

" hi ara. mika nga pala to. i miss you. thanks sa pag sundo. bonding next time. goodnight"

si mika. bat ganito pakiramdam. di ko nanaman maexplain. kinikilig ba ko? pero habang kinikilig ako. nararamdaman ko yung sakit nang pag iwan niya sakin.

hay. ang labo ng ganitong pakiramdam. sana lang masabi ko sa sarili ko na okay na ko.

nagpunta ako sa work. nagchecks lang ng mga documents. para pag alis ko ng saturday ay okay ang lahat. monday na ang balik ko dito. ayaw ko namang pagurin sa pag aasikaso si alex dahil lang aalis ako.

naalala ko di ko pala nireplyan si mika sa text niya kagabe. mareplyan nga. baka isipin niya ang snob ko. ibinaba ko ang phone ko sa table at nag isip isip. bigla kong naalala yung kung gaano kami kasayang dalawa nung kame pa.

FLASHBACK

habang nasa dorm kame.

MIKA: tomsy, pamassage naman. sakit talaga ng lower back ko. parang ngalay (nakakunot noo tas nakasimangot)

VIC: cute mo talaga. lika nga dito. massage na kita. (habang nagmamassage), daks.?

MIKA: yes tomsy?

VIC: sa tingin mo pag graduate natin. tayo pa rin?

MIKA: (tumayo hinawakan magkabilang mukha ni ara) tomsy naman. xempre tayo pa rin non. forever.

VIC: promise daks?

MIKA: PINKY SWEAR!!!

sa library.

MIKA: psst!!!n

ARA: (lumingon lingon) ha?

MIKA: (mahina lang) i love you tomsy.

ARA: (nag smile then nag sign language) i... l..o..v..e..y..o..u..d...a..k..s..

napakunot noo ni mika.

MIKA: bakit sign language lang? (nagtatampo voice)

VIC: (nag smile ulit) wag na tampo. kasi action speaks louder than voice (too smile)

kinikilig si mika sa sinabi ni ara.

END OF FLASHBACK

--sorry di makapag update. sira laptop ko. babawi ako promise!! huhu comments lang para alam ko trip nyo pray for me din guys. graduating student here... sana pasado sa removals.