Dreams Come True||bankzitters

Hoofdstuk 39 (extra lang)

Milo POV

Even later sta ik voor Matthy zijn huis. Ik bel aan en het duurt even voordat Matthy open doet. Hij kijkt me aan en hij doet een stap opzij, als teken dat ik naar binnen kan lopen. Hij is heel afwezig, logisch natuurlijk. Ik ga zitten op een stoel aan de tafel en Matthy gaat tegenover mij zitten. Ik begin het gesprek. 'Matthy, ik wil het ergens met je over hebben.' Zeg ik. Matthy kijkt me verbaast aan. Ik ontgrendel mijn telefoon en ik open mijn galerij. Ik zoek de 'fake' foto op, die Fenna mijn, nog voordat ik naar Matthy ging, gestuurd heeft via app.  Ik laat Matthy de foto zien die op mijn telefoonscherm staat. Matthy kijkt me nog verbaasder aan dan eerst. 'Hoe kom jij aan die foto?' Vraagt hij. 'Heb ik van Fenna.' Zeg ik. 'Fenna?' Ik knik. 'Ik kwam haar tegen maar dat doet er nu niet toe. Kijk even goed naar de foto, Mat.' Zeg ik. 'Waarom zou ik, ze heeft me bedrogen en bovendien is dit al de tweede keer.' De tweede keer? Dat met Koen? Daar had ik iets van mee gekregen maar dat was toch niet Fenna haar schuld? 'Mat, kijk er nou even naar.' Zeg ik hem nog een keer. Matthy pakt met tegenzin mijn telefoon uit mijn hand en hij bekijkt de foto aandachtig. Na een paar seconden zie ik dat zijn gezichtsuitdrukking  veranderd. Ik kan niet precies zien waarin, is hij nou boos of verdrietig. Matthy kijkt me geschrokken aan. 'Dit is f-fake?' 

Fenna POV

Ik zit nog steeds op het zelfde bankje waar Milo mij heeft achtergelaten. Ik kijk voor de zoveelste keer naar mijn telefoon scherm of ik nog een appje of iets heb van Milo, nog steeds niks. Ik kijk ook nog even naar de tijd, rechtsboven in mijn scherm. Ik zit hier nu al een uur. Ik zucht en leg mijn telefoon naast me neer op het bankje. Opeens voel ik mijn telefoon trillen. Snel pak ik mijn telefoon van het bankje en ik kijk of ik een appje van Milo heb. Kut.. het was een melding van een spel. Ik scrol wat door mijn whatsapp contacten heen wanneer mijn ogen op het contact van Matthy vallen. ik zie dat hij geen profielfoto meer heeft, zou hij me geblokkeerd hebben?

Matthy POV

Hoe kon ik nou zo blind zijn. Ik heb Fenna echt laten zitten, ik wil haar niet kwijt. Ik zucht. Milo zit nog steeds tegen over me. 'Wat moet ik doen.' Zeg ik paniekerig. Milo zegt niks, haalt zijn telefoon uit zijn broekzak en begint wat te typen. Daarna stopt hij zijn telefoon weer terug in zijn broekzak. 'Weet jij waar Fenna nu is?' Vraag ik. Milo knikt. 'Kom maar mee.'

Even later stappen Milo en ik mijn huis uit. Opeens bedenk ik me wat. 'Ik ben wat vergeten, wacht even.' Zeg ik en ik stap weer mijn huis binnen. Ik sprint naar mijn kamer en ga voor mijn kast staan. Ik ga op mijn tenen staan om het doosje met de ketting van mijn bovenste plank te halen. Ik doe het doosje in mijn jaszak en ik loop weer naar beneden. Ook pak ik nog mijn telefoon van de tafel af. Daarna loop ik terug naar de gang en ik sluit de voordeur. 'We kunnen gaan.' Zeg ik tegen Milo. 

Milo POV

Ik stuur nog een appje naar Fenna om te melden dat we er aankomen. Daarna stop ik mijn mobiel weer in mijn broekzak. Ik heb geen idee wat Matthy nog moest ophalen van binnen, het zal wel zijn telefoon zijn, die vergeet hij wel vaker. We lopen verder richting het station.

Even later, wanneer we bijna bij het station zijn, haal ik mijn telefoon weer uit mijn broekzak om te kijken of Fenna nog een appje heeft terug gestuurd. Ik ontgrendel mijn telefoon en ik open Whatsapp. Ik druk op de chat van Fenna en mij, het valt me gelijk op dat er maar één grijs vinkje staat in plaats van twee. Ik raak licht in paniek. Ik kijk vlug naar de tijd die rechts boven in mijn scherm staat. Ik zie dat het al anderhalf uur geleden is, dat ik Fenna hier heb laten wachten. Ik zou over een uur terug zijn, heb ik Fenna belooft, shit.... Ik denk dat we te laat zijn....