Dreams Come True||bankzitters

Hoofdstuk 45

Fenna POV

Niet veel later komen mijn ouders de kamer binnen. Ze zien er nog al bezorgt uit. Ze lopen naar me toen en ze geven me een knuffel. 'Wat is er gebeurt, meissie.' Zegt mijn moeder bezorgt. Ik vertel het hele verhaal en mijn ouders luisteren aandachtig. 'Gelukkig dat het nu beter met je gaat, we waren zo ongerust.' Zegt mijn vader. 'Sorry.' Mijn ouders staan weer op. 'We gaan even wat te drinken van beneden halen, moeten we ook wat voor jouw meenemen?' Vraagt mijn moeder. Ik knik en daarna verlaten ze de kamer en doen de deur dicht. Niet veel later gaat de deur weer open. Ik lig op mijn rug naar mijn mobiel te kijken en ik kijk niet naar de deur die open gaat. 'Zo snel al....' Ik hou midden in mijn zin op als ik zie wie er in de deuropening staat. Matthy. Hij komt naar me toe gelopen en hij gaat op een stoel naast mijn bed zitten. Eigenlijk wil ik hem nu heel graag een knuffel geven, maar ik weet niet of hij dat okay vind. 'Uhm.' Begint Matthy. 'Hoe gaat het met je?' Vraagt hij onzeker. 'Nou kijk maar naar mijn been.' Zeg ik lachend. Matthy glimlacht ook even. Daarna is het weer stil. Matthy is de gene die de stilte verbreekt. 'Het spijt me.' Zegt Matthy. 'Ook voor die foto, ik had je moeten geloven.' Gaat Matthy verder. 'Het is goed, Mat.' Zeg ik met een glimlach. Ik ga voorzichtig op de rand van mijn bed zitten. 'Mag ik een knuffel?' Vraag ik Matthy. Hij knikt en hij geeft me een stevige knuffel.

Matthy POV

'Mag ik een knuffel?' Vraagt Fenna met een glimlach. Ik knik en ik geef haar een stevige knuffel. Opeens voel ik mijn T-shirt een beetje nat worden. Ik haal me uit onze omhelzing en ik zie dat Fenna een paar traantjes laat. ' Wat is er?' Vraag ik op een geruststellende toon. Ik duw met mijn duim haar gezicht omhoog zodat ik haar aan kan kijken. 'Ik heb dit gemist, ik heb jou gemist, ik heb ons gemist.' Zegt Fenna. 'Ik ook.' Voordat ik het weet duwt Fenna haar lippen op die van mij.

Fenna POV

Na een paar seconden haal ik mijn lippen van de zijne af. 'Ik hou van je.' Zegt Matthy. 'Ik ook van jou.' Ik hoor weer een deur open gaan en ik zie dat het mijn ouders zijn en een zuster. De zuster loop naar mijn bed. 'Goed nieuws, je mag morgen al naar huis.' Zegt ze. 'Owh, bedankt voor het melden.' Zegt ik met een glimlach. Ze knikt en loop weg. Mijn ouders zetten het drinken dat ze voor mijn hebben gehaald op mijn nachtkastje neer. 'We wouden ook wat eten halen, moeten we wat voor jullie mee nemen?' Vragen mijn ouders. Matthy en ik schudden ons hoofd. Ze verlaten de kamer en doen de deur dicht. 'Uhm, Fenna, ik wou je nog iets geven.' Zegt Matthy opeens. Ik kijk hem verbaast aan. Hij haalt een doosje uit zijn jaszak. Ik zie dat in het doosje een ketting zit met een maantje er aan. 'Mag ik?' Vraagt Matthy. Ik knik en Matthy maakt de ketting vast om mijn nek. Ik kijk naar de ketting en ik krijg spontaan een glimlach op mijn gezicht. 'Dankjewel Mat' Zeg ik en ik geef Matthy een knuffel.