Dreams Come True||bankzitters

Hoofdstuk 47

Hallo iedereen, ik heb nu mijn boek herschreven en ik had belooft om nog een soort van vervolg te maken. Dus ik heb hier na 100 jaar weer een nieuw hoofdstuk. Veel plezier met lezen:)

------------------------------------

Fenna P.O.V

Ik kijk opnieuw naar mijn telefoonscherm. Waar komt dit nou opeens vandaan? 'Hey Fen.' hoor ik opeens naast me.' Ik kijk naast me, ik was Matthy een beetje vergeten door dat appje. 'Ja?' antwoord ik. 'Ik ga naar huis, het wordt al laat.' Ik knik instemmend. 'owh, ja is goed.' We lopen samen naar de voordeur toe. Ik geef hem nog een knuffel en ik zwaai hem uit wanneer hij met zijn auto de straat uit rijd. Ik kijk op mijn telefoon en ik zie dat het inderdaad al laat is. Ik strompel naar binnen en ik ga naar mijn kamer toe. Ik maak me klaar voor bed en ik kruip daarna in mijn bed. Op bed lig ik wat naar het plafond te staren, ik kan dat appje van Milo niet uit mijn hoofd krijgen. Hij weet toch dat ik met Matthy heeft, dus ik heb geen idee wat hij hier nou mee wil bereiken. Uiteindelijk val ik toch in slaap.

Ik word opeens wakker door een luid geluid. Ik dacht dat het mijn wekker was maar volgens mij word ik gebeld. Ik wrijf met mijn handen in mijn ogen en ik pak mijn telefoon. Wanneer ik op mijn scherm kijk zie ik dat ik inderdaad gebeld word. Er staat Milo in mijn beeld. Ik kijk naar de tijd rechts boven in mijn scherm en ik zie dat het 04.00 uur is. Waarom belt hij me op dit tijdstip?! Ik druk op het rode telefoontje om de oproep te weigeren. Ik leg mijn telefoon aan de kant en net op dat moment dat ik weer wil gaan slapen word ik weer gebeld. Ik pak mijn telefoon opnieuw en ik zie dat het weer Milo is. Ik voel dat ik een beetje boos begin te worden. Laat me gewoon slapen man en ik druk nogmaals op het rode telefoontje. Ik hoor weer kort daarna mijn telefoon af gaan. OMG. Ik neem op. 'Wat moet je?!' Roep ik bijna iets te hard. Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. Daarna begint Milo te praten. 'Ik zag dat je mijn appje had gelezen maar je had niet gereageerd..' Ik zucht, moet hij me nou hier voor wakker maken. 'Wat had ik moeten antwoorden dan?' Vraag ik geïrriteerd. 'Dat je het wil proberen'