Dreams Come True||bankzitters

Hoofdstuk 42

Matthy POV

Ik kijk verslagen naar mijn beeldscherm, ik heb het echt verprutst. Er komen tranen naar boven, van woede, van verdriet. Ik laat niet toe dat de tranen mijn ogen ontsnappen. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Opeens, zonder dat ik het door had, staat Ezra in de deur opening van mijn kamer. Ik was vergeten dat hij ook nog thuis zou komen.  'Wat is er?' Vraagt hij bezorgt. Ik zucht. Ezra komt op me aflopen en hij geeft me een knuffel. 'Tsja.' Zeg ik. 'Ik heb het niet echt slim aangepakt.' Ezra kijkt me vragend aan. 'Ik denk dat ik geen vriendin meer heb.' Zeg ik tegen Ezra. 'Is het uit?' Vraagt Ezra bedroeft. Ik zucht. 'Ik denk het wel.'

Fenna POV

Mandy haar moeder had voorgesteld dat ik hier kon blijven slapen. Ik heb het voorstel geaccepteerd want ik had eigenlijk geen slaapplek, thuis was geen optie. 

Het is nu 19.00 uur en Mandy en ik kijken een film. Mandy zit helemaal in de film maar ik ben er niet bij met mijn hoofd. Opeens voel ik mijn telefoon 2x kort trillen, dat betekend dat ik een appje heb van iemand. Ik ontgrendel mijn telefoon en ik zie dat het appje van Matthy komt.

Matthy: Fenna het spijt me echt heel erg, kan je me nog een tweede kans geven?

Ik weet niet wat ik hier op moet antwoorden. Ik zucht, Mandy lijkt er niks van te merken. Ik moet er echt over na denken, hij heeft me wel erg laten zitten..

Ik: Ik weet het niet, ik moet er over na denken. 

Ik besluit mijn telefoon helemaal uit te zetten en de film gewoon verder te kijken.

Als de film afgelopen is, is het al 23.00. Ik stel voor aan Mandy om naar haar kamer te gaan. Mandy knikt. Als we op haar kamer aan komen plof ik op mijn luchtbed neer met mijn hoofd in het kussen. Mandy klopt op mijn rug. 'Het komt we goed.' Zegt ze. 

Ik word opeens wakker. Ik wrijf slaperig in mijn ogen en ik pak mijn telefoon, ik zie dat het 03.00 uur is. Ik werp een blik opzij en ik zie dat Mandy ligt te slapen. Ik kan Matthy gewoon niet uit mijn hoofd zetten. Ik mis hem eigenlijk wel heel erg. De appgesprekken die nergens op slaan, de doelloze skype gesprekken. Ik zucht en ik druk op het gesprek van Matthy en mij. Ik druk op het balkje en ik begin met typen.

Ik: Ik heb besloten om je nog en tweede kans te geven.