" GOOD Afternoon ladies and gentlemen, thank you, thank you" sabi niya habang payuko yuko
"You may take your seats" dugtong niya sabay mwestra ng kamay para paupuin ang mga tao
"first, I just wanted to apologize because we did not start the launching in a right time, and second I would like to thank everyone for the patience for waiting that's why we are all gathered here. Thank you very much.hmm I think I talked too much di ko na po papatagalin, the reason behind this big event, the reason why the stole was on the top Everyone! let us give him a big of applause the CEO of stole magazine, the man of all times.. MR. HILLARY SEBASTIAN" pagtatapos ng Vice Chairman ko, tumayo ako mula sa kinauupuan ko tsaka naglakad papunta sa harap.Yumuko yuko ako as a sign of thank you. Binigay na sakin ang mic, huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalita. And yes, I'm the CEO of Stole magazine right now, it's been a long story to tell but I have my reasons why Im handling this company.
"Good Afternoon! " panimula ko , ngumiti ako ng matamis, sa harapan ko Hindi nagtigil ang mga flash ng camera.
"Just like my vice-chairman I also like to say sorry for being late but sabi nga nila it's better to be late than never" sabi ko to too naman kasi ehh
"It's been three years since this company proclaimed me as their CEO, honestly when I heard that the board wanted me to be the CEO I disagree why? Ano ba alam ko sa paghawak ng kompanya. Kaya nga ako nagmodelo but then naisip ko, I should accept it because I know there was a reason" sabi ko lahat ng Tao sa harapan ko tahimik na nakikinig at naghihintay ng susunod Kong sasabihim kaya diko na pinatagal pa
" That's why Im here standing and telling that no one can beat stole now. three years of hard work and stress but all of those hardships are worth it. Kung noon nasa ilalim kami ngayon kami na ang nasa ibabaw, hardships are paid off. Today! We will now witness the changes of stole magazine,i'd would like to introduce to everybody the bolder,the industructable and newly face of Stole Magazine" pagtatapos ko everyone is clapping then the video started to play on the white screen..
Dumiretso agad ako sa pwesto ko kanina. It was a relieved for me, it's not easy to talk that much in front of many people. Katabi ko si Anne, she was seriously looking at the white screen. Kaya tumingin din ako, nung pinapanuod ko yung video diko maiwasan ang mapangiti dahil di ako makapaniwala na nagawa ko lahat yun, at the same time di ko rin maiwasan ang malungkot, dati pangarap lang namin to, pero ako na lang ang tumutupad.
"I was really proud of you, at alam kong pati siya magiging proud sayo when she knows about this" biglang sabi ni Anne sakin napalingin ako sakanya and I saw her smiling at me with matching taas ng dalawang kamay
"You think so? "Tanong ko without looking her straight
"yah Im really sure of it Hillary, kaya huwag ka ng malungkot jan" sinabi niya without hesitations
I just take a deep breath then smile, Everyone was clapping nung natapos na yung video. Signal na yun na its time to go in front para magthank you sa mga tao.
Me and also my company are joining together to walk on the aisle as the honor, that we did our best to made this unforgettable moment. Nauuna sila Anne at ang iba pa while Ako ay nasa hulihan. Kung dati gusto ko yung sobrang attention ng mga tao, but now sapat na yung may nagawa akong maganda kahit hindi nila alam. I can't take my smile habang pinagmamasdan ko ang mga katrabaho ko, they were so happy. Nakikipagkamay sila at nakikipagngitian sa mga tao.
Sobrang dami ng struggles ang pinagdaanan namin, pero tingnan mo naman worth it. At ngayon ko napatunayan na hindi ako nagkamali na maging CEO nila. Im very lucky to be a part of them.
Nang marating namin ang stage, lahat ng media ay dumumog sa harapan namin, kanya kanyang set up ng camera kuha dito kuha jan. Kanya kanya ding litaw ng mga mic at mga recorder para sa questioning. I feel strange about this, pero okay lang dahil alam kong its all about the company lang naman to. Pero yun ang akala ko..
"Hi Mr.Sebastian!" The guy reporter said. He was wearing a thick eyeglass. May hawak siyang mic na pilit iniaabot para makapagsalita ako. Ngumiti ako sakanya ng siya ang una kong pinansin.
"How's the feeling of being a CEO than a model before? Is there any changes of feelings?" Diretso niyang sagot, medyo napaawang pa ang labi ko sa tanong niya dahil diko ineexpect na maicocompare ang pagiging modelo ko noon sa pagiging CEO ko ngayon.
Yung guy reporter pilit iniaabot sakin ang mic, kaya naman kumuha nako ng tulong sa isa mga guard na nagbabantay sa event ngayon para kunin ang mic, agad ko naman nakuha yun kaya sinagot ko agad.
"Thank you. It was a surprisingly question I never thought it can be the topic but let me answer your interesting question" pauna kong salita tsaka ngumiti ulit
"The feeling of being the CEO right now and being a top model before? I think its mutual. I felt happiness for those profession I had. Because everytime I work as a CEO I always give my ace in every second of it same as being a top model." Sabi ko then I give the mic to the guard. Lahat ay nagnonod sa sagot ko. And I felt satistified.
Hindi parin magkamayaw ang mga media. Mga sobrang atat na makakuha ng chismis, I mean information. I was ready to move backward kasi akala ko tapos na yung question para sakin kaya maggigive way naman ako para sa iba, pero akala ko na naman pala.
"Hey Mr. Sebastian can I ask you who is your inspiration? We all know naman that we had our inspiration so pwede ba namin malaman?" Tanong ng isang babaeng reporter, maikli ang buhok maputi at may maganda ring mukha. Kung pagmamasdan siyang mabuti. I think she's smart.
"Im sorry pero Tapos na po ang questioning para kay Mr.Sebastian please move to the others" singit ng organizer ng event doon sa reporter
"But we just want to know kung sin--" naputol ang sasabihin ng babeng reporter ng sumingiy ulit ang organizer
"Sorry po, pero one question per person lang po kaya next question please.." madiin na sabi ng organizer
I saw her reaction that's why I let her to ask one more question. Alam ko yung pakiramdam ng rejection.
"Its okay.. let her " sabi ko sa organizer kokontra pa sana siya pero bumigay din
"What is it again?" Tanong ko sa babaeng reporter
" we just wanna know kung sino po ang inspiration niyo sa trabaho kaya naging successful ang event na to? " pagulit niya
" my inspiration is--" napaisip ako kung sino ba ang inspiration ko sa lahat ng ito? Sino ba yung nagbibigay ng lakas ng loob sa akin? Napatingin ako sa babaeng reporter at sa mga kasamahan ko dito sa stage. Lahat sila naghihintay ng isasagot ko, madali lang naman yung tanong pero bakit ang hirap para sakin na sagutin? Pumikit ako sandali
Alam ko sa sarili ko kung sino ang inspirasyon ko sa lahat ng to, ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para maiahon at makilala ang stole dahil sa kanya.. tinanggap ko ang posisyon na to dahil sakanya ang lahat ng to dahil sakanya.. pero tama ba na sagutin ko ang tanong na ang sagot ay siya? Tama ba?
" Mr.Sebastian??" Bumalik ako sa wisyo ko ng marinig ko ang pagtawag sakin
"Your answer please?" Sabi ng babaeng reporter ngumiti ako sa kanya ng mapait
Hindi na siguro tama kung sasagutin ko yung tanong ng ganun.
"Ahh yes, my inspiration behind this?" Paunang salita ko sabay tingin sa mga staff ng stole magazine
YOU ARE READING
Second Chance [On-Going]
Художественная прозаDo we deserve a Second Chance? Do we really need a Second Chance? Start: Dec. 31 2017 End: