Second Chance [On-Going]

Chapter 30

Hillary's POV

Naiinis ako, sobra. Naiinis ako dahil yung blaster na yun pinaghihintay si Sheryl, he keep telling the time na darating siya pero Hindi Naman, matatapos na ang isang araw ni anino ni blaster Wala man Lang ako nakita.

"Ma'am Sheryl, okay na po ba to?" Tanong ng photographer na nasa gilid ko

Nasa set kami ni sheryl, sa tabi ng photographer. Actually nasa bar ako kaso biglang nagpatawag si sheryl dito sa set.  Hindi ko Alam Kung sa maling nagawa ng staff or naiinis Lang siya dahil Wala pa si blaster dito.

"Wala na bang igaganda pa yang shot na Yan?" Tanong ni Sheryl Kay mat Yung photographer

"Ma'am perfect shot na po ito sa anggulo niya " sagot ni Mat

"Try another shot I don't like it. Ann pasuyo naman sabihin mo sa model na yan ayusin Ang panget ng kuha" iritado na sabi ni Sheryl Kay Anne.

" Sheryl take it easy" Sabi ko

" Kapag naging easy ka Hindi nila gagandahan" sagot niya

"Kapag masyado mo silang pressure baka mas lalo pumanget ang output" sagot ko sa binato niya saking sagot

The hell! Pati trabaho dinadamay. It's not right.

"The hell I care as long as binabantayan ko sila gagawin nila lahat para mas maganda ang output" sabi na naman niya Hindi talaga nagpapatalo kay medyo natriggered ako

"Kung meron kang problema? Isettle mo yan sa sarili mo huwag mo idamay ang trabaho at Ang mga taong ginagawa naman Ang best nila" Sabi ko sabay walk out

Medyo natriggered talaga ako eh, kung sumagot pa siya baka nag away kami sa set. Diretso Lang ako sa paglalakad, pero pakiramdam ko lahat sila nakatingin sakin.

Stupid blaster

"Hey hillary?!" Sigaw sa pangalan ko, and I know Kung Sino Ang tumawag sakin

Lumingon naman ako with a badmood look. Then nagsalita ako

"What?" Sabi ko na medyo suplado

"Don't say what to me!" Sabi ni Sheryl

Kaya tinalikuran ko, mainis siya kung maiinis siya dahil ako inis din ako sa inaasal niya. Pero sa pagkakakilala ko sa kanya, Hindi siya titigil hanggat Hindi niya nakukuha ang explanation na gusto niya.

Naglakad na ulit ng may humawak sa braso ko tsaka ako hinila pabalik, and to tell Kung sino? Sino pa ba?
Pagharap ko nakita ko Yung mukha niya na naiinis na talaga. She looks cute ..

"What's your problem? I'm just doing my job" bungad niya agad.

Napangiwi na lang ako para mas lalo siyang mainis. The fact na hinawi ko Yung pagkakahawak niya sa akin.

"I'm also doing my job MS. SHERYL GABRIEL" Sabi ko tatalikuran ko na Sana siya ulit ng humarang sa harap ko

"You know what? Hindi ko maintindihan Kung sa una pa Lang naiinis na ako sayo. And sa inaasal mo ngayon mas lalo Lang ako naiinis sayo MR. SEBASTIAN!" sabi niya.

Napapangiti ako dahil sa sinabi niya, just like in our past inis na inis din siya sakin.

"Seriously? Ngumingiti ka pa?" Sabi niya, inis na siya sa tono niya na yun.

"Everyone! Please continue what you're doing. Let's wrap this issue, okay?" Sabi ko sa lahat Kasi lahat sila nanunuod samin ni Sheryl, and para na din mas mainis itong si Sheryl na para maisip niya Hindi ako interesado sa kanya.

"Yes sir!" Sigaw nilang lahat tapos nag back to work na sila.

"See? That's my job to cheer them up not to pressure themselves" Sabi ko sa kanya with close face to face tsaka ko siya nilayasan.  Buti na Lang Hindi na siya sumunod Kasi baka diko na makaya.. 

Ganitong ganito kami noon magaaway, magaasaran, lahat na ata ng emosyon naramdaman namin, lalo na ako halos nahirapan ako six months ago nung under panliligaw pa Lang ako sa kanya.

FLASHBACK

"So? Suko ka na agad Hillary?" Sabi sakin ni Sheryl.

Umuwi siya sa province nila ng Hindi ko Alam, pero Alam niya na may date kami per umuwi pa Rin siya.  Sinabi niya pa sakin sa phone

If you really serious sa panliligaw sakin? Gagawa ka ng paraan para matuloy date natin kahit nandito ako sa province namin. Kaya ngayon mo patunayan Yan! Chinitong hilaw.

Dahil seryoso ako sa panliligaw sa kanya? I made up my decision. And that is sundan siya doon. Tinext ko siya agad nun Kung anong province niya and exact address niya. Sinabi niya naman agad sakin, kaso pagdating doon sa province niya isang kalbaryo na ang lahat..

Bago ko marating ang kinaroroonan ko ngayon, halos magdadalawang araw akong nagtatanong kung saan yung address na sinasabi niya, I tried to call her many times but she didn't answered my calls and she did it with a purpose. Sa airport pa lang yung baggage ko napalitan puro mga pambabae ang damit. Lumpit ako sa lost and found pero wala daw na ganung bagahe so Wala na akong choice, kundi hayaan na lang Kasi magdidilim na sa labas thats the first time na tinawagan ko siya, sumakay ako ng sinasabi niyang tricycle, sinabi ko yung address Kung saan ako pupunta Alam daw ng driver. Two hours ata kaming bumabyahe tapos Ang nakita ko isang malawak na farm na wala namang bahay Kaya tinawagan ko ulit si shi pero walang signal. Nagtanong tanong kami ng driver pero Sabi kagigiba lang daw ng bahay.

Medyo naiinis na ako pero hindi dapat ginusto ko pumunta dito. Nakaramdam ako ng gutom kaya nagpahatid na Lang ako Kay driver Kung may Alam siyang restaurant pero di niya agad nagets Kaya Sabi ko kainan, omoo na Naman si manong and buti na Lang nakakita kami agad,  Kambingan daw Yun.. omorder kami ang nagkaroon kami ng short conversations ni manong driver about his life here in province and of course we all also talked about his family.  After that, nagtanong ako kung saan merong hotel? Kasi sobrang pagod na ako kakabitbit ng bagahe na Hindi Naman akin. Sinamhan ako ni manong sa isang maliit na hotel, isang oras kami bumabyahe makakita Lang ng matutulugan. Inaya ko pa si manong na samahan na akong matulog pero Sabi niya may pamilya daw siyang uuwian, sa halos tatlong oras mahigit na pagsasama namin ni kuya binigyan ko siya ng malaking bayad. Para na rin kung may gusto siyang bilhin  sa family niya mabibili niya.  And pasasalamat na din dahil sinamahan ako ni manong, kung sa iba Yun sigurado akong iiwan ako. I checked in sa hotel, it was a nice and cute space, Hindi kalakihan pero komportable naman. Then that day was really a tiring day..