Sheryl's POV
I'm still upset. Buti na lang nagiging busy ako Kung Hindi sigurado ako dadamdamin ko to kahit patago.
Katatapos lang Ng first shoot namin dito sa beach Ng hotel, it was actually fun kaso Lang di ko maiwasan ang mainis, Lalo na may ganitong feeling akong nararamdaman. Dumagdag pa nga kanina si Hillary dahil sabayan ba naman ako sa inis ko?? Sasabihin pang huwag Kong isama Yung personal problems ko sa trabaho, like duhh? Hindi ko naman ginagawa yun sadyang Mali lang talaga yung ginagawa nila kanina kaya naiinis ako.
May pa walk-out pa ang lolo mo kanina tapos makita-kita ko nasa pool area ng hotel kasama yung fiancee niya na si shiela, mukhang nag-eenjoy nga. Hindi ko naman kasi talaga sinasadya na Makita sila, naisipan ko lang kasi Ang magkape Kaya diko ineexpect yun, mag eexplain pa si hillary so what kung magexplain siya? Pake ko? Wala naman, then after that I went to the cafeteria to get my coffee while I'm getting my coffee nagring yung phone ko sinagot ko siya kasi si blaster Yun. Then umakyat ako sa room ni Anne, may pinapakuha kasi siya sakin, and then yun na nga nagstart na yung arguments namin ni blaster about sa pagsunod niya dito.
Marami siyang inexplain acceptable naman kaso kasi we made a plan and parehas kami nag-agee doon. Tapos hindi Rin Naman pala mangyayari. Keso Ang daming meetings, gagawin at kung anu-ano pa kaya nainis na ako sa kanya, then ayun nga nasa middle kami Ng paguusap ng bigla namang may pumasok na Hindi marunong kumatok. Paglingon ko si Hillary na naman. Kaya tinanong ko siya Kung nasan ang manners niya dahil di man Lang kumatok bago siya pumasok nagexplain pa siya na akala niya ako si Anne. Sa isip-isip ko lang kahit sinuman Ang nasa loob Ng kwarto at may pakay ka sa kanya importante man o Hindi kailangan kumatok pa rin. Pero halata namang napahiya siya Kasi lumabas siya agad.
"Sheryl, eat first" Sabi sakin ni Anne
Nagpabuffet si Hillary dito sa penthouse. It's good Naman Kasi lahat pagod Kay deserve nila yung ganitong kainan. Kanya-kanyang kuha ng pagkain di Naman halatang gutom sila.
"Later, Anne. Busog pa ko" Sabi ko.
Pinipilit niya Kasi ko kumain Kaya Sabi ko busog pa ko pero Wala talaga akong ganang kumain.
"Kahit dessert? Ayaw mo?" Tanong niya
"No, it's okay. Kuha na Lang ako kapag gutom na ako" Sabi ko
"Okay, Kung ayaw mo. Dahil ako? Gutom na gutom na ako" Sabi niya sabay subo ng kutsara sa bibig niya.
Naiinis Kasi talaga ako eh, Sino ba namang babae Ang magugustuhang Yung Plano niyo ay drawing Lang? Excited pa man din ako, pero di pala matutuloy.
"Kakain ka sa ayaw at gusto mo" boses na galing sa likuran ko.
Syempre ako mapapalingon. Nung nilingon ko si Hillary pala. Nilapagan niya ako ng pagkain sa harapan ko. Tinaasan ko siya ng kilay,
"What? Hindi pwedeng mau Hindi kakain sa Gabi na to, we are all tired Kaya dapat makakain lahat" Sabi ni Hillary sakin sabay Alis.
"Problema nun?" Tanong ko Kay Anne
"As usual concern" sagot ni Anne sakin
"Concern? Wow! Para namang uso sa kanya Yun" Sabi ko
"Ayan Yung proof" Sabi niya sabay tawa ng nang-aasar.
Napakunot-noo naman ako. Lumingon ulit ako, Kaya nakita ko siya na nakaupo sa may bar side. Agad Naman akong humarap sa pagkain ko.
Favorite ko Naman to why pilitin ko Ang sarili ko na kumain
Sabi ko sa isip ko, Kaya Naman kumuha ako Ng kutsara at tinidor. Tsaka ako kumain.
After a minutes
YOU ARE READING
Second Chance [On-Going]
General FictionDo we deserve a Second Chance? Do we really need a Second Chance? Start: Dec. 31 2017 End: