Second Chance [On-Going]

Chapter 35 conversation inside the Elevator

Anne's POV

Umiinom ako ng special wine ng resort, I was having a good time with my fellow workmates. When I saw Sheryl and Hillary.

Based on my observation, mukhang tinatarayan ni Sheryl si Hillary.  Hindi ko Alam Kung matutuwa ba ako sa ginagawa ni Sheryl na pagmamaldita Kay Hillary. I'm just looking at them when they both lumingon samin. Si Hillary nakangiti while Sheryl mukhang tinatantya pa niya Kung sasakay ba siya sa sinasabi ni Hillary. They both look together. But destiny ruined their relationship in just a snap. If I have the gauntlet of infinity stones? I will make a snap to change everything and get Sheryl and Hillary back to their past. So everyone will be happy. Pero sa movie lang yun imposible sa totoong buhay Hindi.

Hindi mo man planuhin, ayaw mo man mangyari. It will happen no matter what. 

Lumagok ako ng wine ulit, then napansin ko na naman silang dalawa na nagngingitian at nagtatawanan na. Ano Kaya pinaguusapan nila? Nagiging tsismosa na naman ang peg ko. But I think their convo seems okay Naman. How I wish...

"Hey!!" Dinig Kong sigaw ni Hillary Mula sa taas, infairness Ang lakas ng Boses niya megaphone ata

Lahat kami ay lumingon sa kanya. Itinaas ni Hillary Ang glass wine na hawak niya. Then he said..

"Let's enjoy this night and give our best tomorrow! CHEERSS!" sigaw niya

Kaya lahat naman ay sabay sabay na nag-cheers at naghiyawan. Kaya mas Lalo naging wild Ang mga to..

Mukhang may napagkasunduan ang dalawa, tsaka ko na lang tatanungin si Sheryl kapag umakyat na ako. I need to enjoy myself right now dahil bukas stress na naman ang aabutin ko nito.

Umahon ako from the pool. Kinuha ko Yung phone ko sa may table. Napalingon ulit ako Kung nasan sila Sheryl pero they're gone. Where did they go? I guess, pababa sila dito to join us.. well it's much better..

Dinial ko agad ang number ng boyfriend Kong magaling, dahil Sabi ni Hillary tumawag daw sakanya pero nawala Naman. I tried to call him many times pero di niya sinagot. Baka busy but maybe this time sagutin na niya.

---------
SHERWIN

"What else did they do?" Asking myself

Ngddrive na ako pauwi ng manila. Gusto ko pa Sana magstay pero kailangan ko na maghanap ng mga evidence sa mga sinasabi ng Asawa no mang cardo. His death was still a question from me kahit na sinabi na ng Asawa niya na si tita Ang may kasalanan. But why? Ayaw parin magsink talaga.

Bago ako umalis Doon ay tinawagan ko si Hillary kaso mahina Ang signal Kaya pinatay ko din agad.
Maraming sinabi sakin Ang Asawa ni mang cardo pero ni Isa ay Wala akong alam at Hindi ko kayang paniwalaan.

Kaya ngayon, uuwi ako ng manila to find evidence gusto ko ako mismo Ang makaalam ng lahat bago ko it sabihin Kay Hillary dahil Alam ko sarili ko na kahit kinamumuhian ni Hillary si tita Amanda Alam niyang Hindi ito magagawa ni tita or gumawa ng masamang bagay.

"Lord, please guide me" mouthed ko, I know na Hindi ako papabayaan ni Lord.

------
HILLARY

Nakapikit ako while nakaindian sit at nakacross arms. To be honest, kinakabahan ako. Hindi sa nakakulong kami dito sa elevator kundi I'm with her. I don't know why? Alam ko na that we are real siblings. Pero the feeling that I felt before for her? It's all the same.  Iam making myself calm..

Ang planning ko Lang naman Kasi talaga is to give her a nice rest kanina sa room Niya. Magsmall talk which is nagawa namin, drinking wine na nagawa na namin,then I'll leave her alone na but It came like this, stranded.

We are both sitting siya nakasandal sa pader ng elevator habang nakataas ng tuhod niya. Tahimik lang din siya, mukhang naghihintay lang siya Kung magsasalita ba ako. Pero syempre I'm a cool person Kaya di ako magsasalita, I will let her to open a topic.

"So, kamusta kayo?" Pagbasag niya sa katahimikan, sumagot ako sa tanong niya na ng nakapikit.

"Kayo?" Sagot na tanong ko din.

"Yes, you and Sheila. Kamusta kayo?" Paglilinaw niya

Sandali akong natahimik pero sinagot ko pa din siya.

"We're okay" labas sa ilong Kong sagot.

"You're lying" Sabi niya Kaya napadilat ako. Then I see her looking at the ceiling ng elevator.

"Paano mo naman nasabi?" Tanong ko.

"Because I always saw Sheila crying kapag galing siya sa office mo, or after niyong magusap" Sabi niya na kingulat ko Naman talaga.

Because knowing Sheila, she has a strong personality. Parang may pusong bato siya talaga. Kaya nagulat talaga ako na sabihin ni Sheryl na nakikita niya si Sheila na umiiyak.

"You don't know?" Tanong na Naman Niya.

Umiling Naman ako, kahit Alam Kong nasa sideview Niya ako.

"Well, sorry to say this. Pero it's true she's crying everytime you talked. One time, aksidente kaming nagkita sa c.r. galing ako sa Isa sa mga cubicle nakarinig ako ng umiiyak Kaya lumabas agad, nagkagulatan pa kami agad niyang pinunasan yung luha niya tsaka lumabas ng c.r" pagkkwento niya.

Wala akong Alam na sasabihin Kay Sheryl this time. I'm so speechless.

"Kaya I'm asking you Kung kamusta kayo. Sorry if I'm asking this" Sabi niya

"No,no! It's okay. I know you're worried. But thank you for telling this to me" Sabi ko.

"Well, maldita si Sheila but I find her mabait. " Sabi niya

Ang dami niyang sinabi, pero ako itong speechless. Ako tong napahiya dahil baka isipin ni Sheryl na nagpapaiyak ako ng isang babae. To change the air, nagchange topic agad ako.

"So, how's your life sa New York?" Tanong ko

"Hmm, it's fun but it's tiring" Sabi niya

"Why?" Tanong ko kulit

"Sa New York, trabaho Ang big deal. If I stop, may possibility na matigil din ang trabaho" honestly niyang sagot.

"Hindi ba kayo nagkakaroon vacation or day-off sa trabaho." Tanong ko ulit

"We have, kaso para samin ni blaster. Work is the best time to spent vacation. Kaya ang bonding lang namin ng Asawa ko ay work" Sabi Niya na may halong lungkot.

"Really? Napaka workaholic niyo naman pala. " Sabi ko pero sa isip-isip ko gusto Kong sakalin si blaster dahil sa ginagawa niya. Ginagaya Niya pa sakanya si Sheryl.

"Yah" Sabi niya.

"Buti na lang pala, parang bakasyon tong trabaho natin at least maeenjoy mo Ang sarili mo. Right?" Pagbibigay ko ng positive Kay Sheryl

"Tama ka, it's my first time na may kasamang bakasyon Ang trabaho. But soon na nandito na si blaster, trabaho na talaga. " Sabi niya, sobrang lungkot na ng ambience ano ba gagawin ko?

"I know na nalulungkot ka dahil Wala pa talaga kayong bonding na gagawa ni blaster Kaya nagiinsist ka na pumunta siya dito. To be honest Wala akong Alam na pwedeng magpagaan sa nararamdaman mo" Sabi ko

Wala naman Kasi talaga eh, I don't know how to act funny. So I realize it's better to tell her the truth than pretending.

Napansin Kong ngumiti siya, tsaka niya akong tiningnan.

"Ano ka ba? I'm not your responsibility. Kaya okay lang." Sabi Niya

"Pero seryoso? Ano pwede Kong gawin para gumaan Naman yang nararamdaman mo? Just tell me" Sabi ko

"Huwag ka lang masyadong makulit sa set or maingay. Basta maging mabait ka lang, ayos na" Sabi niya

"Seryoso ka dun?" Tanong ko

"Oo, sa ganoong bagay. Baka mapasaya mo pa ako" Sabi niya

So I make a wide smile. If gusto niya Yun then I'll do it.