Second Chance [On-Going]

Chapter 25

"hon napapadalas ata ang pagsakit ng ulo mo?" Tanong sakin ni blaster habang nasa office ako sa bahay

Hindi ako pumasok dahil nga sa sakit ng ulo ko, Hindi na rin pumasok si blaster para daw maalagaan niya daw ako.

"Sa pagod siguro to hon" sagot ko habang gumagawa pa din ng presentation.

"You know hon,you need to take a rest leave it to me I'll do it" Sabi niya

"No thanks hon, Kaya ko pa naman" pagpupumilit ko.

"Kahit kelan talaga hindi Kita mapigilan sa ginagawa mo" Sabi nito

"Hon kailangan ko kasi to tapusin bago ako magpahinga, para kahit matulog ako maghapon wala na akong iintindihin pa" depensa ko sa sinabi niya napakunot-noo naman siya

"Okay fine. Pero inumin mo muna itong gamot mo" Sabi ni blaster ng my pumasok na maid dito sa loob na may dala dalang glass of water and tablet.

Inabot sakin ni blaster ang gamot ininom ko Ito then inabot naman niya sakin yung baso na may tubig.

"Thank you hon" sabi ko

"Huwag mo masyado sagarin ang sarili mo Jan, if you want to take a nap do it okay?" Paalala niya sakin

"Yes hon I will" sagot ko

"Good, punta Lang ako sa kabilang office. If you need anything else you know what to do press this button" paalala na naman niya

"Hon, para naman akong bata. Sige na" Sabi ko

"Okay" Sabi niya kiniss niya ako sa forehead ko tapos ay naglakad na siya papalabas ng kwartong Ito.

Kumaway naman ako to say goodbye.

After siyang makalabas, hinilot ko ang sentido magkabilang sentido ko.

Napapadalas na ang pagsakit ng ulo, may mga panaginip din ako na Hindi ko maintindihan dahil kasama doon sila Hillary.  Minsan pa nga biglang sasakit ang ulo tapos may mga image akong nakikita.

Ano Kaya Yung mga panaginip na Yun?

Tanong ko sa isip ko.

"Maybe I need to go to my doctor para masabi niya Kung anuman Yung mga nangyyari sakin" bulong ko

Pero ang sakit talaga, maiidlip muna ako sandali. Sinandal ko ang likod ko sa swivel chair tapos ay pinatong ko ang ulo ko tsaka ako pumikit.

------------

Rachelle' POV

Nagiimpake ako ngayon dahil bukas ng Gabi ang flight ko papuntang manila. Ngayon Lang ako nakasunod dahil inayos ko ang mga dapat Kong kailangan ayusin dito sa Sherlock Magazine. Tsaka utos din Ito ng anak ko.

Sinasarado ko na Yung Isa Kong maleta ng may tumawag sakin. Sinagot ko naman Ito.

["Hello?"] Mahinahon na sagot ko sa telepono

["Hi"] sagot nito medyo mapaos-paos ang Boses niya

["Sino to?"] Tanong ko

Ang tagal niya bago siya sumagot sa tanong ko

[" Kamusta ka na? Kayo?"] Tanong din nito

Kaya sinagot ko na din Ito.

["We are fine"] sagot ko

Ngayon ko lang napagtanto na may kaboses Ito ng yumao kong Asawa. Pero imposible naman Ito dahil matagal na itong patay. Maaaring magkaboses Lang sila.

[" Kung Hindi ka magpapakilala ibababa ko na tong tawag mo, nakakaisturbo ka"] Sabi ko

["Soon we will be seeing each other again"] Sabi niya sabay patay ng tawag

Ano ba Yun? Sino ba Yun? Tiningnan ko kung saan galing ang mga numero and it was from Philippines.

Who's that man?

Pero diko na Lang pinansin nilapag ko na Lang sa Kama para maipagpatuloy ko ang ginagawa ko.

To be honest ayoko na talaga bumalik sa pilipinas at ayoko na rin pabalikin si Sheryl Doon pero matigas ang ulo ng anak ko na kahit si blaster hindi siya magawang pigilan, dahil Hindi ko alam Kung ano na naman ang posibleng mangyari doon samin.. ayoko na magkaroon pa ng koneksyon ang anak ko sa bwesit na Amanda na yun lalong lalo na sa anak niya na si Hillary. They made a disaster sa buhay ni sheryl at hinding Hindi ko sila mapapatawad. I know na hindi naman kasalanan ng dalawa at si Amanda talaga ang salarin pero sapat na rin siguro yun para umalis si Sheryl sa pilipinas at bumuo ng bagong buhay at pagkatao dito sa New York. It's really a life changing process dahil Hindi naging madali ang lahat.

And yes my daughter have an amnesia pero hindi niya yun alam, gusto ko man sabihin pero Sabi ni blaster huwag na lang dahil mas magiging mabuti yun para sa kanya, I'm her mother and I know what's best for her pero ang gusto ko lang ay sumaya siya at makalimot tulad ngayon.. nagbago lahat..

Pero di ko inaakala na pagtatagpuin muli sila ni Hillary. Sinabi pa sakin ni Sheryl na business partner na sila at masaya daw siya doon dahil nadagdagan na naman ang family niya.. masaya ako syempre pero hindi pa din maalis sa isip ko ang mga negatives pero kung saan magaan ang loob niya doon na rin ako.

And sana hanggang doon na lang yun ayoko ng mabalikan pa ni sheryl ang nakaraan niya..

-----

A short update for this chapter we have more chapters to enjoy. Abangan ang pagpunta nila sa Coron.

Chance na ba ito para maalala ni sheryl ang lahat? Or chance Ito ni Hillary para magsorry at masabi niya ang dapat pa niya sinabi noon?

Huwag palagpasin!!

Keep on voting guys! Loveyah!