Sheryl's POV
[" susunod ka dito?"] tanong ko sa kabilang linya
[" yes, nakakabored dito sa new york"] sagot niya
[" ok if you already made up your decision then okay. Just make sure inayos mo yung leave mo sa school"] sabi ko sakanya with an authority
["yes po, I will. Wait me there huh? Bye! Pasukan ko lang po last subject ko"] sabi niya then he ended the call.
Napabuntong hininga na lang ako ng malalim. Tapos ay humigop ako sa cup ko na may lamang mainit na tea. It was a relaxing morning for me.. ako palang ang gising ngayon si blaster humihilik pa.
Nakakapanibago lang ngayon kasi kung dati sa New York, self-service kami dito sa philippines naman maasikaso ang mga maids. I don't know, parang di lang ako sanay na may umaasikaso sakin or sa ginagawa ko.
I opened my phone, I click the reminder app. Napakunot na lang ako ng noo when I saw my schedule.
"Ang busy ko naman this day" bulong ko
As usual, what will I expect. Bansa lang ang naiba pero ang trabaho still trabaho pa din.
I scroll down to see more..
Schedule for today:
9am meeting with the chinese corp.
11:30am Go to the opening of coffe shop of Mr. Dela Cruz
1:00am lunch meeting with new business partners
3:00pm meeting with Stole Magazine
4:30pm visit the orphanage
6pm Go to Grocery store"Its really a tiring day " bulong ko ulit
But I get excited na bibisitahin ko ang mga bata sa orphanage. Saan lugar kaya yun? Tingin ko naman mageenjoy ako. But wait, meeting ko rin pala sa Stole Magazine, its kinda weird.
I closed the app, then I dial anne's number. Nagriring pero ang tagal niyang sagutin. Kahit kailangan talaga hayyss. Its really irritating.
Dinial ko ulit, and sa wakas sinagot niya.
["Good morning Anne!"] Greeted ko sa kanya
["Good morning too, bat napatawag ka?"]
["based on my schedule, we have a meeting to conduct this day right?"] tanong ko, parang natahimik sa kabilang linya kaya tinawag ko name niya
[" Anne? Are you still there?"] tanong ko
[" y-yes! Ngayon nga pala yun"] sabi niya
["don't tell me? Nakalimutan mo?" "] tanong ko
[" its not that nakalimutan ko, nalimot ko lang"] sagot niya, kaya napangiti ako
["parehas lang yun. But anyway, See you later at 3pm?"] sabi ko
["sure we wait here"] sabi niya na tingin ko naman nakangiti siyang sabihin yun
[" I hope I can meet your CEO"] pahabol ko
Natahimik na naman sa kabilang linya kaya tinawag ko ulit siya
[" bat ba natatahimik ka?"] tanong ko straight to the point
[" me? NOOO! Baka signal mo lang"] sagot niyan
Hmm, baka nga signal ko nga lang. hindi ko na pinahaba pa yung usapan naming dalawa, nagbabye na agad ako sakanya. Kahit kailan walang pagbabago si Anne.
I checked the clock and its already 7:30am, but still tulog pa rin si blaster. Naglakad papunta sa bedroom, then I saw him tulog na tulog. His left arm is on his waist while the right arm is on his face. What a posed, its look like he is trying to pose like a model hahaha!
I took a picture of him, im pretty sure when he see this he will get mad because of his funny position HAHAHA! After that I kissed his forehead to say a goodbye for awhile dahil maliligo na ako, I have so many to do this Day and I need to accomplish those task immediately.
----
Anne's POVMyghaddd! Ngayon pala yung meeting namin kay sheryl, how stupid Iam para makalimutan yun buti nakalusot ako HAHAHA! Syempre magaling ako eh.
Nagpatawag agad ako ng urgent meetinh, just to remind everybody para sa importanteng meeting ngayon. Ayokong mapahiya sa harap ng kaibigan ko nohh. Kaya dapat perfect.
"Hmm, gusto ko lang ipaalala na ngayon yung meeting natin kay Mrs. Sheryl, so I hope lahat ng proposal is okay na?" Sabi ko sabay tango sa kanila to make sure na tama ako
"Yes ma'am, everything is okay na po. Meeting na lang po ang hinihintay." Sabi ng isang team leader namin
Buti na lang.
"Well that's good, how about the others?" Tanong ko ulit
Nagthumbs up ang iba pang mga team leader. Kaya mas nakakahinga na ako ng maayos.
"Very Good. So si Mrs.Sheryl na lang talaga. But!"
"Anong but po ma'am?" Tanong ng isang photographer namin"
"We have one problem left" sabi ko with a low tone
"Ano po yun?" Tanong nila
"Si Sebastian!" Bigla kong sigaw
Tapos ayun, nagkabulungan na. Ilang linggo naba kasi hindi nagpaparamdam si Hillary? Ni kamusta sa mga nangyayari dito wala manlang siyang ginawa. Kaya ako itong sobrang stress, yung eyebags ko hanggang bibig ko na.
"I've been calling him ma'am, but no answers until now po" sabi ng sekretarya ko
See? How stupid he is. Now? Paano ko gagawan ng palusot to kay sheryl,
"Tawagan mo parin, kasi si Mrs.Sheryl wants to meet him now as in now, so do whatever it takes, hanggang sumagot" sabi ko
"What if ma'am kung hindi rin po makakadating si sir?" Tanong ni vans
Napaisip naman ako sa tanong niya.
"So wala tayong choice, to tell Mrs. sheryl na wala siya. But we need to impress her.. matagal ko na siyang kilala pero hindi ko na alam yung mga standards niya" sabi ko para mas matense sila, hindi sa para kabahan sila but to boost their confidence and their eagerness para makilala ang stole
"So ano? Game tayo?" Tanong ko sa kanila.
"Game ma'am!" Sigaw nilang lahat kaya napasmile ako ng matamis
Ito talaga ang gusto ko sa stole employees, kahit ipressure mo sila mas lalo pa rin silang nagiging excited sa mga mangyayari lalo na kung makakabuti to sa company.
"Well, lets prepare!" Sabi ko tapos sabay sabay sila tumayo. At pumunta sa mga kani kanilang gawain.
Pero sana... sana... dumating si Hillary, kailangan namin si sheryl para sa company malaki ang maitutulong niya samin.. kaya please!!
![](https://img.wattpad.com/cover/128869125-288-k644179.jpg)
YOU ARE READING
Second Chance [On-Going]
Ficción GeneralDo we deserve a Second Chance? Do we really need a Second Chance? Start: Dec. 31 2017 End: