Sheryl's POV
Its been three years since I left the philippines. I had so many memories, together with blaster mula noong bata pa kami. Mga luto pilipino namimiss ko ding sobra mga place at mga dati kong ginagawa, sobrang nakakamiss.
Iniisip ko tuloy kung anu-ano na mga nabago sa pilipinas, hayy I can't wait to arrive.We are kn a plane na, dapat next week pa pero dahil sobra nga ako excited umuwi pinaaga ko na. Tsaka gusto ko din magkaroon kami ng vacation ni blaster malayo sa trabaho. Tinawagan ko na din su Anne about sa paguwi ko, excite na din kasi ako makita siya.
"Hon ko, what do you want to eat? Rice or pasta?" Tanong ng sweet kong asawa
"Hmm pasta please" request ko while smiling
"Okay" sagot niya, kaya agad siya omorder sa attendant na kasama namin.
Nasa private plane, ayoko kasing sumabay sa public plane, mahirap na kasi nga dapat next week pa yung flight namin, ayokong may makaalam na iba, malamang sa malamang kakalat na agad sa iba't ibang news sa t.v
Habang nakaupo ako, nagpaalam sakin si blaster na may kakausapin lang daw siya, kaya ang ginawa ko, nagbrowse na lang ako sa facebook. While scrolling down, may isang news na nacaughg ang attention ko. It is a Philippines news, and the latest news is about the Newly face of Stole Magazine had been revealed.
Clinick ko yung link, then dinala niya ako sa panibagong site at doon nagpop up agad sakin ang mga balita sa Stole magazine. And I must say very catching ang caption. Scroll pako pababa kaya nakakita ako ng video, pnlay ko siya.
Sa video palang makikita mo ang mga taong sobrang saya dahil sa successful ng stole, makakaramdam ka din ng iba't ibang emotions dahil sa sobrang touching na kuha, makikita mo ang pagiyak ng mga nagtatrabaho doon. Talagang mapapahanga dahil sa lahat ng struggles na kinaharap ng magazine nalagpasan nila. Grabe! Para akong nanay na sobrang proud sa naabot ng stole.
Teka? Bakit ganito ang nararamdaman ko? I've never been work at stole before. Pero ganito ang impact sakin, nung natapos ang video medyo sumakit ang ulo ko pero carry pa naman. Kaya naman tinuloy ko lang ang scroll, para makahanap pa ng interesting statements. Tulad ng sa CEO nila, Im sure magaling siyang magmanage.
There is one picture na clinick then suddenly ang daming lumabas na picture na kuha nung araw na yun, well infairness ang ganda ng shots. I like the angle and the emotions of the picture. Habang tinitingnan ko ang mga picture, nakita ko ang mukha ni Anne. Clinick ko yun then my caption na lumabas, ang sabi " Ms. Anne Gomez , the vice-chairman gave her gratitude to everyone for the big achievements of the stole"
Nung nabasa ko, It just wow talaga. She never told me na Vice chairman pala siya. Tumingin pala ulit ako ng ibang picture, then I see one picture na nagpasakit ng ulo ko .. but I still look at it kahit napapapikit ako sa sakit. Pero hindi ko na kinaya dahil sobrang sakit na talaga, parang binibiyak.
"Aww" pabulong kong sabi
"Aww" sabi ko ulit dahil tinitiis ko padin ang kirot"Aaaaawwwwww!!!" Hiyaw ko dahil bibigay na ako sa sakit
"Hon!!! Aww.. aww.. awwwwww!!!!" Sigaw ko
"Hon?!" Sagot ni blaster
Bumagsak na ako sa floor ng plane pati ang ipad ko nalaglag na din.
"Hon, help me... awwww! Aww!!" Sigaw ko
"Hon?h-h-o-n!!" Dinig ko sigaw din blaster
Finally he saw me, I can't take this pain anymore.. it really hurts my brain..
"Please somebody land this plane!! We need to take her to the doctor!!" Sigaw niya sa mga attendants sa plane
"Honn!!" Sigaw niya pero di ko na talaga kaya ang sakit kaya nagpassed out na ako...
------Keep on voting guys! Thank you ☺️
Don't forget to leave a comment ☺️Please subscribe on my Youtube Channel JinAndAj and Ak ☺️ so that we can have some bond.
-Lady_Yukisophy-
![](https://img.wattpad.com/cover/128869125-288-k644179.jpg)
YOU ARE READING
Second Chance [On-Going]
General FictionDo we deserve a Second Chance? Do we really need a Second Chance? Start: Dec. 31 2017 End: