He Who fell in love with me |COMPLETED

chapter 3

"Then, hindi pa din ako makapaniwala na isang araw eh magbabago ang pagtingin niya. I've never dream about his love for me. Basta magkaayos lang kami ay okay na." Kwento ko. Siya naman ay kanina pang kilig na kilig.

"Tapos? Pano yung si jaehyun? Diba sabi mo di mo pala alam na may gusto din pala siya sayo." Wika nito.

"Oo. Sinabi niya lang after 1 month. Tinago niya yun. That day na nagkaayos kami ni taeyong, naging malayo na yung loob niya sakin."

"Then how of you too got broke? I mean bakit kayo nag-break up? Maraming naghahangad ng ganun!" Nang sinabi niya yun, i felt guilty pero nawala din. Bakit ba ko magi-guilty? Ginusto ko naman siyang iwan eh.

"We're not really have a break up." Nagningning naman ang mata niya. Kasabay nito ang pagtili at pagtalon-talon niya. "May pag-asa! Di pala kayo nagbreak eh!!"

"Pero iniwan ko siya...'' Yung saya niya kanina ay biglang nawala dahil sa sinabi ko. "I-iniwan mo siya? Bakit?"

"Ayoko kaseng masira yung career niya. Yun lang yung tanging paraan para maisalba lahat ng meron siya. Natakot kase ako na baka iwan niya yun lahat para sakin."

"edi ibig sabihin, mahal ka pa niya!! Oh diba! May pag-asa pa!!" Sumaya ulit siya. Er? Abnormal ata tong babaeng to.

"Pero hindi ko na siya mahal. My love for him passed away. It's gone, and it will never came back."

"Eh sabi mo iniwan mo siya para sa career niya? You left him kase kailangan lang pero hindi dahil hindi mo na siya mahal." No. Hindi ko na nga siya mahal. Iniwan ko na nga siya. Iniwan means letting go. Or leaving someone you don't want to see anymore.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at lumabas ng carinderia. "Jewel! Hintayin mo ko!" Sigaw ni jasmine. Hindi ko na siya nilingon at nagpatuloy lang ako sa paglalakad pabalik sa hotel. Dun lang ako magtatambay sa baba. Hindi naman sila bababa dahil maraming tao dito.

Kapag bumaba kase sila, pagkakaguluhan sila. ''Tawag ka sa taas ni ma'am arevalo." Ani flair.

"Jewel! Pinapatawag ka na!" Sigaw sakin ni jasmine. Dahan-dahan akong naglakad pasunod kay flair. Nanginginig ako dahil hindi ko alam kung ano bang sasabihin sakin ni Ma'am arevalo.

Pagbukas ni flair ng pinto ay pumasok na din kaagad ako. Sinalubong ako ng malamig na hangin mula sa office ni Ma'am arevalo. Tuloy-tuloy lang akong pumasok papunta sa pwesto niya.

As usual, nagbabasa ulit siya ng libro. Pero halata sa mukha niyang galit siya dahil sa nakakunot ang noo nito at ang kilay ay magkasalubong. "Ma'am..." tawag ko.

Binagsak niya ang libro sa lamesa na naging dahilan ng pagkagulat ko. Tumingin siya sakin ng masama. Oh no, alam ko nang magiging ganito. Baka na-fired na ko.

"What you've done out there was a mess.'' Seryoso niyang sabi. Hindi ako nagpakita ng kahit anong ekspresyon sa mukha. Alam ko na kaseng magalit 'tong si ma'am. Siguro mga pangatlong time na ito na ipinatawag niya ko para pagalitan.

"I-im sorry--"

"Sorry? You know what's the result of that. Don't you?"

"Opo. Pero ma'am h-hindi ko po talaga kaya. Uhm.... d-dinalaw po ako ng takot kahapon." Pagsisinungaling ko.

"Takot? Bat ang sabi nila sakin ay may lbm ka?" Sh*t! Nakalimutam ko pa yung alibay ko kahapon!

"Ah. Yun nga ma'am. Akala ko din po kase.... kase tapos na yung lbm ko kaso, dahil sa kaba at takot kanina ay bumalik ulit."

Umiling-iling siya. I know that she really didn't enjoy what I've done earlier. "And lastly, isa pa sa mga members ang humabol sayo. Hindi ka ba nahiya sa ginawa mo? Hinabol ka pa niya." Dagdag niya pa.