My Runaway Wife (Second Version)

Chapter 62

My Runaway Wife
By: CatchMe

Chapter 62

WALANG PAGSIDHAN ng saya ang puso ni Russel nang mapatunayan ang hinala niya. Ang hinala niya na mahuhulog din sa kanya ang kanyang asawa. At hindi na niya pinatapos pa ang sasabihin nito nang walang pakundangang inangkin niya ang labi nito.

Sobrang saya niya na hindi na niya pinatapos sa pagsasalita ang kanyang asawa. Sapat na ang narinig niya buhat mismo sa labi nito na nahuhulog na ito sa kanya na siyang nagpalundag ng puso niya ng mga oras na iyon.

Dahilan para yakapin niya ito ng sobrang higpit. Na animo'y sa ganoong paraan ay mapaabot niya sa kanyang asawa na sobrang masaya siya ng mga oras na iyon.

At wala na siyang mahihiling pang iba ng mga oras na iyon kundi ang tulad ng ilang beses niyang hiniling na sana ay mahalin din siya ng kanyang asawa pagdating ng tamang panahon.

At tila ang panahong iyon ay nagsisimula na. Nagsisimula nang mahalin siya ng kanyang asawa na siyang sobrang ikinatuwa niya.

God knows how he prayed for that moment to come. And god never fail him coz he heard his prayer and answered him just now.

The moment that he heard her for the first time that finally...she's falling for him.

At sapat na nga iyong narinig niya buhat rito kaya napayakap na lamang siya rito at inangkin ang labi ng kanyang asawa dahil sa sobrang saya.

"Russel!"

Napasinghap ito nang pakawalan niya ang labi ng asawa at agad itong napasagap ng hangin ng makabawi. Malawak naman ang ngiting ikinulong niya ang magandang mukha nito sa mga palad niya at masayang tinitigan ang kanyang asawa sa mga mata.

Wala pa mang katagang lumabas sa labi niya nang muli naman niyang halikan ang labi nito na agad naman niyang pinakawalan at hinalikan naman ang noo nito.

"You don't know how happy I am, Babe..." sambit niya na muli itong niyakap nang mahigpit. Ilang sandali lang ay muli naman niya itong hinawakan sa mukha at malawak pa rin ang ngiting tinitigan ito.

Tell me, I'm not dreaming..." aniya  na siyang tinawanan lamang  ng kanyang asawa na humawak sa kanyang mga braso. "Tell me, Babe...na tama nga ang narinig ko na..." natawa siya dahil hindi pa rin makapaniwala sa sinabi nito. Saka siya napailing ng ilang beses na hindi inalis ang mga mata sa pagkakatitig sa kanyang asawa. "No, no, let me hear it again babe..." masayang pag-iiba niya na sa sasabihin sana rito. "Let me hear it again what you've said a while ago...come on..."

"Russel..."

"Please?"

Inilapit niya ang kanyang mukha sa mukha nito at halos nagdikit na ang mga ilong nilang dalawa.

Sobrang masaya siya ngayon at nasa mood siya para maglambing sa kanyang asawa.  Hindi naman siya siguro nito masisi dahil masyado lang naman siyang masaya ng mga oras na iyon dahil sa wakas ay narinig din niya ang ninanais niyang marinig mula sa kanyang asawa.

And it made him brighten his day.

He don't want to let her go at that moment but to hug her and kiss her till his heart content.

Well...he can not stop his self but to let her feel how happy he is right now. And that is because of her---his beloved wife Noorell.

"Well...I am just saying na...Yon nga..feeling ko nga parang...nagugustohan na rin kita...I mean...I'm still on the processing to know you better and..." saglit itong natawa at napakagat sa pang ibabang labi nito na iniwas ang tingin sa kanya na siyang mas lalong nagpainit ng puso niya na gusto na yatang tumalon sa sobrang tuwa.

"And what?"

Nangingislap  na yata ang mga mata niya nang muli niyang ibalik ang paningin ng kanyang asawa sa kanya na saglit na napalunok ng laway at muling napakagat labi nang salubongin ang kanyang mga mata.

"And...yeah...I think I am falling inlove with you."

Mas lalong lumawak ang mga ngiti niya nang marinig ang sinabi ng kanyang asawa. At ang mga paa niya ay gustong lumundag sa sobrang tuwa habang ang puso niya ay hindi na niya maintindahan nang maramdamang tila tumaba iyon habang umiinit na hindi niya kayang ipaliwanag ng mga oras na iyon.

Basta ang tanging alam niya ay gusto niyang lumundag sa sobrang tuwa at hindi nga niya napigilan nang bigla na lamang niyang pakawalan ang kanyang asawa at tumalikod rito saglit habang ang mga kamay ay naitakip niya sa kanyang mukha at napalundag na lamang siya na siyang ikinabigla ng kanyang asawa.

Nagmistula tuloy siyang bata na tuwang tuwa ng mga oras na iyon at hindi napigilan ang sariling mapalundag.

Well...she can't blame him. Coz she gave him the reason to act like one.  And that was because of her.

"Russel...are you that happy?"

Humarap siya rito at hindi pa man  nakabawi sa sobrang tuwang naramdaman niya ay muli niya itong niyakap at inangkin ang labi nito na hindi na sinagot ang tanong ng kanyang asawa.

Sapat na ang ginawa niyang mahigpit na pagyakap dito habang angkin ang mga labi nito para maramdaman nito na sobrang masaya siya. Masaya siya sa sinabi ng kanyang asawa at walang pagsidhan ng kasayahan ang puso niya ng mga oras na iyon dahil sa sobrang kasayahang nararamdaman niya.

And he was glad that finally...

He heard her for the first time saying... she's falling inlove with him.