NERGİS (TAMAMLANDI)

⚡KABUS⚡

Mehaba canlarım...
Bölümü geç yazdığım için ne olur kusura bakmayın ama inanın aklıma ne yazacağım konusunda hiçbir fikir gelmiyordu.
Bölüm şarkısı; SVRCINA-Meet Me On. Okurken şarkıyı dinlemeyi unutmayın. Keyifli okumalar 😊

🌺🌺🌺

Gözlerimi açtığımda beyazla gri karışımı bir tavanla karşılaştım. Neredeydim ben? Ne olmuştu bana? En son hatırladığım babam olacak pisliğin beni dövmesiydi. Gerisini hatırlamıyorum. Kafamı sağa çevirip baktığımdaysa ellerim ve ayaklarım zincirlerle yatağa bağlanmıştı. Üzerimde ise kısa beyaz bir gecelikten başka bir şey yoktu. Kapının aniden açılmasıyla irkildim. Gelen kişi o pislikti yani babam ve bir dakika... Arkasında da bir kadını sürüklüyordu. Dikkatle o kadına baktım. Bu... Bu olamaz. Annem ölmemiş miydi? Bu bir rüya olmalıydı. Birkaç kez gözlerimi kapatıp açtım. Gördüklerim gerçek olamazdı ama gerçekti. Annem buradaydı ve çaresizce ağlıyordu. O pisliğin elindeydi.

Babam olacak pislik herif bana baktı. "Demek uyuyan güzelimiz de uyanmış." dedi pis pis sırıtarak. Sonra tekrar anneme baktı. Saçından tutup zorla ayağa kaldırdı ve yüzünü sertçe bana çevirttirdi. Annemin yüzünü görmemle dehşete düşmüştüm.Her tarafı kan içindeydi. Yüzündeki yaralar ve morluklar onu tanınmaz hale getirmişti. "Kızımız ne kadar çok büyümüş değil mi Tanem? Ayrıca senden de daha güzel. Ah, bir de tadını..."

"Sus Allah'ın cezası. Sus!!! O benim kızım senin değil. Bana söz vermiştim. Kızıma dokunmayacaktın." dedi annem güçsüz çıkan sesiyle.

Büyük bir kahkaha attı. Sonra da annemi benim yattığım yatağa doğru sürükledi. Annemin yüzünü benim yüzüme doğru yaklaştırdı. "İyi bak kızına. Çünkü bu son görüşün olacak." dedi tekrar o iğrenç kahkahasını atarak.

"Hayır, bu doğru olamaz. Anne ne diyor bu manyak?"

"Üzgünüm kızım. Sana bu hayatı yaşamana neden olduğum için çok özür dilerim. Seni çok sevi..." cümlesini devam etmesine izin vermeden babam olacak pislik anneme tokat attı. Sonra da sert bir şekilde saçından asılıp bir top gibi duvara attı. Annem, duvara çarpmasıyla acı bir inilti kopardı.

"Dur yapma. Nolur vurma anneme!!" dedim yalvararak. Fakat dinlemiyordu. Kafasını birkaç kez duvara vurmuştu. Sanki bileklerine bağlanan demirlerden kurtulacakmış gibi çırpınmaya başladım.  Lanet olsun. Keşke şu demirleri kopartacak, bu pislik herifin gününü gösterecek bir güç olsaydı elimde.

"Vedalaşmanız hiç güzel değildi. Ben daha duygusal bekliyordum ama." dedi pislik. Bir de sahtecikten üzülmüş numarası yapıyordu.

Annemi yerden kaldırıp yüzüne tekrar bir tokat savurdu. En sonunda annem dengesini kaybetmiş ve yere düşmüştü.

"Yalvarırım bırak annemi. Daha fazla vurma ona."

Durup tepkisiz bir şekilde bana baktı bir an. Sonra tekrar anneme bakıp gülmeye başladı.