Η ώρα ήταν 4:00 μ.μ. όταν γύρισα σπίτι.
Είχα φτιαχτεί με τους μπάφους και μετά μέχρι να ξαναεπιστρέψω στον πλανήτη Γη...εεε μου πήρε λίγο ώρα.
Θα ξαναβρισκόμουν με τα παιδιά το βράδυ για να συζητήσουμε με τα παιδιά για χαπάκια.
Έκατσα και έφαγα πίτσα που είχε περισέψει από τους άλλους που φάγανε και πήγα στο δωμάτιό μου.
Ο κακός χαμός...
Αποτσίγαρα και κουτάκια μπύρας παντού...
Πριν δύο μήνες έκλεισα τα 18, οπότε δεν μπορεί κανείς να μου πει τίποτα πλέον.
Καθάρισα λίγο και συμμάζεψα κάποια ρούχα για να βάλω πλυντήριο
Νοικοκυρά...
Ούτε καν, εεε μην τολμήσετε να με πείτε έτσι την κάτσατε...
Έκανα μπάνιο και έκατσα στο κρεβάτι.
Η πόρτα χτύπησα.
"Αλεξάνδρα;" ακούω τη φωνή του αδελφού μου.
"Αλέξα, Αντώνη γαμώτο, Αλέξα" λέω και ανοίγει η πόρτα
"Ο μπαμπάς μας θέλει κάτω λέει" αρχίζει ο Αντώνης
Ο Αντώνης έχει καλές σχέσεις με τον πατέρα μας.
Εγώ μπορεί και να'χα, αλλά δεν πάω κανέναν.
"Πες του να πάει να γαμ-" δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω
"Αμάν ρε Αλέξα Έλα για λίγο" λέει ξανά
"Άντε να δούμε τι θα δούμε" λέω και σηκώνομαι βαριεστημένα απ'το κρεβάτι.
Κατεβαίνω τις σκάλες. Ακολουθώ τον αδερφό μου στο μεγάλο καθιστικό. Τον βλέπω να κάθεται με έναν άνδρα και να μιλάνε. Ποιος είσαι εσύ καλέ;
Πωπω είναι κάπως μεγαλόσωμος ο τυπάς. Τον κόβω γύρω στα 25.
"Ααα ήρθατε. Καθίστε καθίστε" λέει ενθουσιασμένα ο πατέρας μας. Ρολάρω τα μάτια μου και κάθομαι σε μια πολυθρόνα.
Ο άγνωστος επισκέπτης με περιεργάζεται. Τον κοιτάω κι εγώ. Έχει πράσινα μάτια...
"Λοιπόν να σας γνωρίσω" λέει ο πατέρας
Παίρνω το βλέμμα μου από αυτόν και το στρέφω στον πατέρα μου.
"Αυτός είναι ο γιος μου ο Αντώνης" λέει και δείχνει τον αδερφό μου ο οποίος σηκώνεται και δίνει το χέρι του στον ξένο.
"Χάρηκα" λέει
"Παρομοίως" απαντά ο άγνωστος με βαθιά φωνή κάνοντας με να τον κοιτάξω.
"Και αυτή είναι η κόρη μου η Αλεξάνδρα" λέει ο πατέρας δείχνοντας αυτή την φορά εμένα.
Μου χαμογέλασε...θα ξεράσω
"Χάρηκα Αλεξάνδρα" λέει ο τύπος ο οποίος με καρφώνει με το βλέμμα του
"Ναι ναι" λέω με αδιαφορία.
Τι θέλει τέλος πάντων αυτός ο μαλάκας εδώ;
Ναι αλλά ωραία μαλάκας...
Σκάσε κι εσύ βλαμμένη φωνή.
Ο πατέρας μου αναστενάζει.
"Λοιπόν παιδιά, αυτός ειναι ο Φίλιππος και θα σας προσέχει όσο θα λείπω"
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΛΕΕΙ;;;
❤ ❤ ❤
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
