Φίλιππος P.O.V.
Εφτασα στο νοσοκομειο και έτρεξα μέσα.
"Συγγνώμη...εμ μια κοπελα που τρακαρε...Αλεξάνδρα Παπαθεοδωρου...πού βρισκεται;" ρωτάω πανικοβλημενος.
"Είναι στο 304 καλε μου" λέει η κυρια συμπονετικα
Τρέχω σαν τρελος στους διαδρομους.
Όταν φτάνω έξω από το δωμάτιο ειναι εκει ο Αντώνης και η μανα της.
Σφιγγομαι.
Εκείνη! Αν δεν ηταν αυτη τιποτα δεν θα είχε συμβεί!
Πηγαινω στον Αντώνη.
"Τι εγινε; Εχουμε καποιο νεο; Ειναι σοβαρα; Θεέ μου" λέω πολυ γρήγορα
"Είναι στην εντατικη απο την ωρα που ήρθαμε" λέει ο Αντώνης και ξεφυσάει
Το μονο που ζηταω ειναι να πανε ολα καλα....μόνο αυτο.
"Πώς συνεβη αυτο;" ξαναρωταω και καθομαι στην καρέκλα περνωντας τα χερια μου μέσα από τα μαλλια μου.
"Οπως μας είπαν οι άνθρωποι που την ειδαν..έτρεχε πολυ. Βεβαια οχι τοσο ωστε να χασει τον ελεγχο του αυτοκινητου απο την ταχυτητα. Απλα η ιδια κατι επαθε την ωρα που οδηγούσε και γι'αυτό το αυτοκινητο βγηκε εκτος πορειας."
Μάλιστα.
Δεν ξερω τι να πω.
Τι να υποθεσω.
Γινε καλα μωρο μου, δεν μπορω χωρις εσενα...
Μετά από 10 λεπτα μπαίνει μέσα ο Γιαννης, η Χρύσα και ο Κώστας.
Μας εντοπιζουν και έρχονται προς το μερος μας.
Αφού τους λεμε οσα ξερουμε περιμένουν κι αυτοι μαζι μας.
Περιμένουμε εδω. Σε αυτες τις καρέκλες. Ενώ η ζωη της αγαπης μου διακινδυνευεται μέσα στο χειρουργειο.
~ 45 λεπτά αργοτερα ~
Η υπομονη μου εχει αρχισει να εξαντλειται.
Μας εχουν στο σκοταδι τόση ώρα.
Κινουμαι πανω κατω μεχρι που η πόρτα ανοίγει.
Καιρός ήταν!
Ενας γιατρος βγαινει έξω.
"Για τη δις. Παπαθεοδωρου;" ρωτάει και γνεφουμε.
"Δεν θα σας κρύψω πως η κατασταση της είναι πολύ σοβαρη. Έχει σπασει και τα δυο της ποδια, καθώς και το αριστερο της χέρι. Αλλα τρια πλευρά και υπαρχουν παντου πληγές και μολωπες...ομως το πιο βασικο και γι'αυτό φοβομαστε ειναι το τραυμα στο κεφαλι της το οποιο...ειναι αρκετα άσχημο." λέει ο γιατρος
Αναστεναζω και χανω το χρωμα μου.
Φοβαμαι τόσο πολύ που τα ποδια μου τρεμουν και ο Γιάννης το καταλαβαινει και με αφηνει να στηριχτω πανω του.
Μικρή μου...
"Προς το παρόν ειμαστε σε σταθερη κατασταση. Ελπιζουμε να συνεχίσουμε ετσι. Αν ολα πανε καλα που το ευχομαι ολοψυχα σε δύο μέρες θα εχει ξυπνήσει. Σίγουρη για την κατασταση της θα ειμαστε σε ένα 24ωρο."
Μάτια μου παλεψε...
Γινε καλα..
Άνοιξε τα ματακια σου σε δύο μέρες...
Σ'αγαπω τόσο πολύ. Μακαρι να με ακους.
Παλεψε Αλέξα μου...Παλεψε!
ESTÁS LEYENDO
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
