"Θέλω να μιλάω λίγο, να καταλαβαίνεις πολλά...αυτό θέλω."
Ανοίγω την πόρτα και εύχομαιυνα κοιμούνται. Προχωράω προς την κουζίνα.
Κοκαλώνω. Έιναι εκεί ο Φίλιππος και πίνει νερό...
Φίλιππος P.O.V.
Κατέβηκα να πιω λίγο νερό στην κουζίνα. Αφήνω το νερό και γυρνάω για να φύγω.
Γουρλώνω τα μάτια μου.
Θεε μου...η Αλέξα.
Στέκεται μπροστά μου βουτηγμένη στο αίμα.
"Αλέξα;" λέω και τρέχω δίπλα της.
Τα μάτια της είναι πρισμένα και το μάγουλο της μελανιασμένο, ενώ έχει γρατσουνιές στο μέτωπο.
"Φίλιππε εγώ-" πάει να πει αλλά την σταματάω.
Την σηκώνω και κατευθύνομαι στις σκάλες με προορισμό το δωμάτιό της. Ο πατέρας της με άφησε εδώ για να τους προσέχω.
Την αφήνω πάνω στον πάγκο της τουαλέτας του δωματίου τους. Την κοιτάζω στα μάτια. Ξεφυσάω.
Πιάνω τα χέρια μου την μπλούζα της που έσταζε αίμα και την σκίζω.
Γούρλωσε τα μάτια της και κοίταξε κάτω την σκισμένη μπλούζα.
"Πώς θα καθαρίσω την πληγή; Πάω στοίχημα δεν μπορείς να σηκώσεις το χέρι σου" της λέω και την βλέπω να προσπαθεί.
Δεν την ρωτάω πώς έφτασε σε αυτήν την κατάσταση, αλλά με τρώει να μάθω.
Σταματάει την προσπάθεια κατευθείαν. Προσπαθώ να μην κοιτάξω αλλά είναι δύσκολο όταν είναι μόνο με το σουτιέν μπροστά μου.
Αρχίζω να φροντίζω τις πληγές της. Δεν μπορώ να περιμένω άλλο.
"Αλέξα τι έγινε;" ρωτάω
Δεν γίνεται στα καλά καθούμενα να έρχεται σπίτι σε τέτοιο χάλι.
"Ριλάξ, όλα καλά" λέει
Γελάω πικρά.
"Τι όλα καλά; Σε πυροβόλησαν Αλέξα" της λέω εξοργισμένος.
"Μαλακία μου, όκει; Ξεκόλλα δεν θα ξαναγίνει" απαντάει όλο θράσος.
"Γαμώτο Αλέξα...θες να το κάνουμε με τον άσχημο τρόπο; Καλά! Πες μου γιατί θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο" της φωνάζω.
Γελάει.
"Ούτε η μάνα μου να ήσουν ρε" σταματάει και κοιτάει το πάτωμα."σου είχα ξεκαθαρίσει να με αφήσεις ήσυχη από την αρχή" μου λέει πιο ήρεμα και κουρασμένα τώρα.
Καθάριζα με οινόπνευμα την πληγή της. Ευτυχώς η σφαίρα την έσχισε μόνο, πολύ βέβαια αλλά τουλάχιστον δεν την χτύπησε ακριβώς.
"Η δουλειά μου είναι να μην σ'αφήσω ήσυχη Αλέξα" της λέω και χαϊδεύω το καλό της μάγουλο. Κοιτάζει το χέρι μου και μετά τα μάτια, ενώ τα χείλη της είναι ελαφρώς ανοιχτά. Μου δημιουργείται η επιθυμία να την φιλήσω.
Μετά ξαφνικά αποτραβιέται.
"Συγγνώμη, θα είμα πιο προσεκτική" λέει και σηκώνεται.
Τότε από την τσέπη του μπουφάν της το οποίος πιάνει πέφτει μια σακούλα. Την πιάνω και πάω να της την δώσω, αλλά σταματάω
Την κοιτάζω και με περιέργεια την ανοίγω. Γουρλώνω τα μάτια μου.
"Αλέξα τι είναι αυτά; Ναρκωτικά;" ρωτάω μπερδεμένος.
Ξεροκαταπίνει.
▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χέλλοου, τι κανετε;😍
Λοιπόν σκέφτομαι να βάζω τέτοια στιχάκια σε κάθε κεφάλαιο... ❤
Αυτά...
Ελπίζω να σας άρεσε 💘💘
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
