Εχει περασει μιαμιση μερα.
Δεν εχω φυγει απο το νοσοκομειο και ουτε προκειται μεχρι να ανοίξει τα μάτια της.
Ο πατέρας της θα ειναι εδω σε λίγες ωρες. Δεν ξερω καν αν εχει ενημερωθει για την επιστροφη της πρωην συζυγου του.
Αυτή η γυναίκα μετα απο ολα οσα εκανε στην Αλέξα, τη μισω κι εγω!
"Φίλιππε πηγαινε να κανεις ενα ντουζ να χαλαρώσεις και να ξεκουραστεις λιγο..το χρειαζεσαι" λέει ο Αντώνης ακουμπωντας με στον ώμο.
"Ευχαριστω που με νοιαζεσαι μικρε αλλα δεν φευγω" του λέω και προσπαθώ να του χαρισω ενα χαμογελο.
Δεν επιμενει και κάθεται ξανά στη θεση του.
Δεν μας αφηνουν να την δουμε για προληπτικους λογους.
Το σεβομαι αν ειναι για το καλο της.
Καθομαι στην καρέκλα παρακαλωντας να γινει καλα
Ξαφνικά ακουγεται ενας ηχος και βλεπω τους γιατρους και τις νοσοκομες να τρέχουν στο δωμάτιό της.
Ωχ, αυτο δεν ειναι καλο...
Μην μου το κανεις αυτο...
Αλέξα μην με αφήνεις!
Μου υποσχεθηκες γαμωτο μου! Μου υποσχεθηκες πως θα περασουμε μαζι τα δυσκολα και τα ευκολα και τωρα...Τωρα τι κανεις;
Ακουγεται η φωνη μιας νοσοκομας προς εναν γιατρο.
"Την χανουμε"
Αυτο ήταν.
Σ'αγαπω οσο θα μπορούσε ποτε να αντέξει να αγαπησει ενας άνθρωπος...ίσως και παραπανω...
Και ύστερα χανω τις αισθησεις μου.
~ Λίγες ωρες μετα ~
Ανοίγω τα μάτια μου.
Άσπρο. Νοσοκομειο. Αλέξα.
"ΑΛΕΞΑ;"φωνάζω.
Μια γυναίκα περιπου στην ηλικία της μανας μου μπαίνει μέσα.
"Επιτέλους ξυπνησες. Παρε αυτο θα σε βοηθησει" λέει και μου δινει ενα χαπι.
Νοσοκομα ειναι, φοραει ρουχα εργασιας.
"Η κοπελα απο το τρακαρισμα...πώς ειναι;" ρωτάω επιφυλακτικα.
Ερχεται πιο κοντά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
"Την αγαπάς πολυ εε;" ρωτάει.
"Οσο δεν παει"
"Η κοπελα σταθεροποιηθηκε. Ειναι καλα. Την έχασαν για μια στιγμη αλλα απο θαυμα γύρισε πίσω" λέει η νοσοκομα και όλος μου ο κόσμος φωτιζεται
Μικρή μου μαχητρια!
"Δεν εχει ξυπνήσει ακομη αγορι μου και οι γιατροι δεν μπορούν να υπολογισουν ποσο καιρο θα της παρει να ξυπνήσει. Αύριο το πρωί θα μπορεσεις να την δεις. Ξεκουρασου τωρα και παρε το παυσιπονο που σου έδωσα. " μου λέει και φεύγει.
Αύριο το πρωί θα ερθω να σε δω Αλέξα μου! Ολα θα πανε καλα!!
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
