Όλο αυτον τον καιρο άκουγα, μυριζα και ένιωθα τα παντα.
Ομως δεν μπορούσα να κουνηθώ ή να ανοιξω τα μάτια μου. Κατι με εμποδιζε.
Ομως τα άκουσα ολα...συζητήσεις, παρακαλια, όλα...
Τωρα ειμαι στο δωμάτιό μου επιτελους.
Ο Φίλιππος με προσέχει σαν να ειμαι το πιο ευθραυστο πραγμα στον κόσμο.
Το αγαπαω πιο πολυ απο τον εαυτο μου και αυτο ειναι πολυ σημαντικο.
Σε λιγο θα ερθει ο Γιαννης να δει πώς ειμαι.
Θέλω να του πω πως άκουσα ο,τι μου είχε πει.
Τον Γιαννη τον αγαπαω παρα πολυ, αλλά οχι ερωτικα...
Ειμαι σιγουρη πως θα καταλαβει.
Χτυπαει η πόρτα.
"Περνα" φωνάζω για να με ακουσει
Η πόρτα ανοίγει σιγα σιγα και μπαίνει μέσα χαμογελαστος.
"Αλέξα!" λέει και έρχεται γρήγορα κοντα μου και χαμογελάω.
"Μου ελειψε αυτο το χαμόγελο. Χαιρομαι τόσο που είσαι καλα"
Καθεται στην άκρη του κρεβατιου.
"Τι κανεις;" ξαναρωταει
"Ειμαι μια χαρα, εσυ;"
"Κι εγώ. Ξερεις ήθελα να σου πω κατι" λέει και κοιτάζει το μαξιλαρι μου αντι για το πρόσωπό μου.
" Δεν χρειαζεται. Ξερεις τα άκουγα ολα στο νοσοκομειο" λέω χαμογελαστη και χαϊδεύω το χέρι του
Πανικοβαλλεται λιγο και κοιτάζει το χέρι μου.
"Κοίτα...σ'αγαπω πολυ Γιαννη μου, απλα οχι με αυτον τον τρόπο" λέω
"Το ξερω. Και το σεβομαι. Απλα ένιωθα την ανάγκη να σου το πω"
"Ευχαριστω που νοιαζεσαι τόσο για μένα"
"Φυσικα" Χαμογελάει γλυκά
Μιλούσαμε πολυ ώρα φια διαφορα θέματα. Μου πειραζε τα μαλλια και του άνοιξα την καρδια μου για το θεμα της μαμάς μου αλλη μια φορα.
Δυο ωρες μετα ηρθε η ώρα να φυγει. Χαιρομαι που ξεκαθαρισαμε τα πραγματα.
Ο Φίλιππος μπαίνει στο δωμάτιο με εναν δίσκο.
"Τι ειναι αυτο;" ρωτάω περίεργη και παραλληλα ενθουσιασμένη.
"Αυτό είναι φαγητό και θα το φας όλο" λέει και με φιλάει πεταχτα.
"Φίλιππε δεν ειναι ανάγκη να τα κάνεις ολα αυτα" λέω κοιτώντας τον δισκο με τα χίλια δυο πραγματα.
" Το ξερω, αλλά το θελω. Τώρα φαε πριν κρυωσει"
Γελαω αχνα με την προστατευτικοτητα του.
Έτρωγα κι εκείνος καθόταν σιωπηλός.
"Ξέρεις ποσο σ'αγαπω ετσι;"
"Κι εγώ μου μωρο μου" λέει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
"Ξέρεις η μαμα σου θελει να σε δει..." λέει ενώ βλεπω τα χαρακτηριστικά του να σφιγγονται.
"Ας ερθει. Εχω σκεφτει τι θελω να της πω, απλα πρωτα θελω να το συζητησω με τον Αντώνη"
"Οπως θελεις"
Κι ετσι συνέχισα να τρώω.
Ελπίζω ο Αντώνης να συμφωνησει με τις σκέψεις μου...
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
