How I chose to survive

Ending

Αφού έκανα μπάνιο μετα το πρηξιμο του Φίλιππου για το ποσο προσεκτική πρεπει να ειμαι, μιας και απερριψα το ενδεχομενο να με κανει εκείνος μπανιο, κατεβηκα στο σαλονι.

Ο Αντώνης καθόταν στον καναπέ και έπαιζε x-box.

Μολις με είδε σταματησε και γύρισε προς το μερος μου.

"Χευυ" είπε και μου εκανε νοημα να κατσω δίπλα του.

"Αντώνη αν δεν εχεις προβλημα, θα ηθελα να μιλησουμε για κατι...

"Φυσικά τι συμβαίνει;" λέει και με κοιτάζει περίεργα

"Απ' οσο ξερεις μπορούσα να ακούσω, να νιώσω κλπ αυτο τον μηνα στο νοσοκομειο. Σκέφτηκα καποια πραγματα. Αποφασισα να συγχωρεσω τη μαμά..." λέω και γουρλωνει τα μάτια του.

Πριν προλάβει μα μιλήσει τον σταματάω.

"Δεν ξερεις πώς η ζωη σου μπορει να αλλαξει σε μια μερα, σε ένα λεπτο, σε μια στιγμη. Θέλω να εχω τη συνειδηση μου καθαρη, γιατί δεν ξερω τι θα γινει αυριο. Οπότε θα την συγχωρεσω. Ομως δεν την θελω εδω..Ειμαι πολυ ευτυχισμενη και χωρις εκεινη, με εσενα και τον Φίλιππο. Ήθελα λοιπον να σου πω πως θα ηθελα να φυγει. Αν ομως εσυ εχεις-" συνέχισα ομως με διέκοψε

"Οχι. Καταλαβαινω πως νιωθεις και θελω να ξερεις πως αυτο που κανεις ειναι πολυ γενναιο. Δεν εχω παρα να συμφωνησω μαζι σου. Νομίζω πως αυτο θα ειναι το καλυτερο για ολους μας"

Ενα χαμογελο απλωνεται στα χειλη μου και σηκωνομαι για τον αγκαλιασω.

Πού ήμουν χαμένη τόσο καιρο οσο δεν έβλεπα αυτον τον άνθρωπο; 
Ο αδερφος μου ήταν παντα εκει...
Ομως εγω δεν έβλεπα καλα.
Πέρασε κι αυτός πολλα, δεν έχασε τον δρόμο του ομως.

Παλεψε.
Σε αντιθεση με μενα που παραδοθηκα
Τωρα ομως ειναι αλλιως...
Το χρωσταω σε εκείνον, να ζήσω τη ζωή μου.
Ένα δάκρυ ευτυχιας μου ξεφεύγει.

"Αντώνη σε αγαπω" του λέω καθώς του χαϊδευω την πλατη.

" Κι εγώ Αλέξα. Πάντα το έκανα και παντα θα το κανω. Είσαι η μεγαλη με μυαλο μικρης αδερφη μου" λέει και γελαω

Η ζωη μου τωρα ξεκινάει.
Όχι αλλα λαθη.
Βασικα ολοι μας κανουμε και θα κανουμε λαθη. Ειναι φυσιολογικο.

Εκείνη την ωρα μπαίνει μέσα ο Φίλιππος

Οταν ερχεται πιο κοντά ανεβαίνω πανω του κυριολεκτικα.

Εκείνος γελάει και με σφίγγει.

"Σ'αγαπω" του λέω και τον φιλαω

Με χαϊδεύει στην μεση.

"Κι εγώ  ψυχη μου"

Νιώθω ευτυχισμενη. Ναι, πλεον μπορω να το πω με σιγουριά αυτο.

Την πρωτη φορα έκανα λάθος ομως τωρα θα επανορθωσω.

Κάπως έτσι επέλεξα να επιζησω...

                         ~ Τέλος ~

▪

Και αυτη η ιστορια εφτασε στο τελος της...

Ευχαριστω πολυ όσους με στηριξαν γιατί χωρις την στηριξη σας δεν θα συνεχιζα να γραφω..

Ξερω πως αυτη η ιστορια δεν εχει τοσες προβολες οσο η πρωτη μου αλλα δεν με πειραζει. Εμενα μου αρεσε με εναν διαφορετικο τρόπο...
Να ξέρετε πως ακομη κι οταν νιωθετε μονοι δεν ειναι ανάγκη να καταληγετε σε "κακους" δρομους. Γιατί αυτοι ειναι οι ευκολοι... Νομίζω ολοι μας ειμαστε αρκετα δυνατοι για να αντιμετωπισουμε τα προβληματα μας οσο το δυνατον καλυτερα και να ορθωσουμε αναστημα.

Και παλι ευχαριστω! 😘

Ελπίζω πολλους απο εσας να σας δω στην καινουρια μου ιστορια η οποια θα αρχίσει να ανεβαίνει απο αυριο. 😊

Να είστε καλα και να περνατε καλα❤