How I chose to survive

(6)Gym conversation

Δεν φτάνει που αυτός ο μαλάκας έχει μπαστακωθεί τώρα θέλει και να μας χαλάσει τις ζωές.

Έφυγα από την κουζίνα που με έκαψε και με τον καφέ και πήγα στο σαλόνι

Άνοιξα την τηλεόραση αλλά κυρίως χάζευα ενημερώσεις στο κινητό μου.

Η ψωνάρα του σχολείου έμεινε ψωνάρα και μετά το σχολείο

Άλλαξε εικόνα προφίλ. Στην τωρινή επειδή κάνει κρύο έχει βάλει λίγο ύφασμα πάνω της.

Στην προηγούμενη ήταν λες και έκανε φώτοσουτ για περιοδικό...πορνό περιοδικό.

Γέλασα με τα χάλια της.

Βαρέθηκα και πήγα στο δωμάτιό μου. Λίγο πριν μπω είδα τον Φίλιππο να βγαίνει από το δικό του. Κοιταχτήκαμε για λίγο.

Εντάξει ο Φίλιππος είναι πολύ ωραίος δεν μπορώ να πω..

Έχει και γαμώ τα σώματα. Και κάτι καταπράσινα μάτια..

Μαλάκα μου αν ήμουν φυσιολογική θα έκανα κάτι μαζί του...

Αλλά δεν είμαι so....

My broo: (Γιαννης)
Το βράδυ στις 11:00μ.μ. για επανάληψη του σχεδίου. Αν τα καταφέρεις κερνάω ποτάκι το επόμενο βράδυ στο "Lights out" Τα λέμε Αλεξάνδρα

Εγώ:
Μάλιστα αφεντικό! Ααα και Γιαννάκη όχι Αλεξάνδρα σε μένα, γιατί ξέρεις τι θα σου κόψω

My broo:
Με συγχωρείτε μεγαλειοτάτη😛

Άφησα το κινητό και πήγα στη συρταριέρα μου.

Έβαλα άλλα ρούχα και κατέβηκα στο υπόγειο.

Άφησα την πετσέτα μου σε έναν πάγκο και προχώρησα σε ένα διάδρομο.

Αυτό που είδα δεν το περίμενα.

Ο Φίλιππος...να σηκώνει....κάτι βάρη.......χωρίς μπλούζα

ΩΩΩΩ ΘΕΕ ΜΟΥΥΥ!!!

Τι σώμα είναι αυτό;

Μαλάκαααα

Μη μου τα κάνεις αυτά ρε πούστη μου...

Τον σκάναρα μέχρι που με κατάλαβε. Γύρισα αλλού το βλέμμα μου.

"Γεια" είπε και σηκώθηκε

"Γεια" είπα αδιάφορα...

Έπιασε την μπλούζα του και την φόρεσε. Μα γιατί ρε μανούλι μου;

Ανέβηκε πάνω σε ένα διάδρομο. Έκανα το ίδιο.

"Συγγνώμη για πριν" είπε. Αχ μην μου το θυμίζεις και τα πάρω πάλι.

"Ναι όκει..το ξεχνάμε" είπα γρήγορα και συνέχισα το διάδρομο ενώ το ψήλωσα λίγο.

Πέρασαν πέντε λεπτά χωρίς να μιλάμε.

"Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα" είπε και ξαφνιάστηκα ενώ γύρισα να τον κοιτάξω.

"Οχι καλύτερα" λέω ενώ συνέχισα να τρέχω.

"Γιατί οχι ρε Αλεξάνδρα;" λέει πάλι. Σηκώνομαι στα χέρια μου και κατεβαίνω από τον διάδρομο.

"Γαμώτο σκάσε επιτέλους με αυτό το Αλεξάνδρα. Αλέξα! Α-ΛΕ-ΞΑ με λένε από..." άρχισα να λέω εκνευρισμένη αλλά σταμάτησα απότομα.

"Από;" ρώτησε

"Αυτά είναι αρκετά" είπα αποφεύγοντας το βλέμμα του. Ο τύπος με κάνει να νιώθω παράξενα όταν με κοιτάζει.

Με λένε Αλέξα από τότε που έφυγε η μαμά μου...

Ξεφύσηξε αλλά δεν συνέχισε.

Πάλι καλά. Δεν έχω όρεξη να μιλάω για αυτήν. Δεν αξίζει να την αναφέρω καν.

Λίγο πριν φύγει γυρνάει και μου λέει: "Πάντως θα ήθελα να σε γνωρίσω Αλέξα, μου έχεις κινήσει το ενδιαφέρον"

Κι όμως... Αν μάθαινες που είμαι μπλεγμένη, θα άλλαζες γνώμη. Τον κοίταξα για λίγο και μετά πάλι μπήκα στον διάδρομο.

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪

Γεια σας ❤

Τι μου κάνετε ? 💜

Σε λίγες μέρες είναι πρωτοχρονιά 😊

Αυτά από μένα...