Φίλιππος P.O.V.
Κοντεύω να τρελαθω. Έχει περασει σχεδον ενας μηνας και η Αλέξα είναι ακόμη αναίσθητη.
Δεν εχω φυγει απο κοντα της...μόνο καποιες ωρες τη μέρα για τα απαραιτητα. Ειμαι δίπλα της μάι θα ειμαι μεχρι να ανοίξει τα μάτια της.
Κάθισα ξανά δίπλα της. Πλεον τα ποδια και το χέρι της εχουν σχεδον αναρρωσει. Απλα εκεινη δεν μπορει να ξυπνήσει...
Χαϊδευω τα μαλλια της...
"Μωρό μου, καλημερα. Ξερω πως σε έχω πρηξει. Μα καθε μερα που σε βλεπω ετσι η καρδια μου σπαει όλο και πιο πολυ. Δεν ξερω για ποσο ακομη θα αντεξω... Σε ικετευω άνοιξε τα μάτια σου. Τα μάτια που ερωτευτηκα. Ασε με να νιώσω παλι. Παει ενας μηνας να δω το χαμογελο σου... Καθε μερα ειναι σαν μια ακομη μια μαχαιρια. Σε παρακαλώ" λέω και πλεον δεν εχω αλλα δάκρυα απλα ελπιζω να ξυπνήσει.
Με σκοτωνει να την βλέπω ετσι.
Χαϊδευω με τον αντίχειρά μου κυκλικα το χερακι της.
Κατι νιώθω να με σφίγγει. Αμεσως κοιτάζω το πρόσωπό της. Προσπαθει να ανοίξει τα μάτια της!
Και οταν βλεπω ξανά αυτο το καφέ ρωβ ματιων της, ο κόσμος μου φωτιζεται.
"Πάω να φωναξω τον γιατρο μην ξανακλεισεις τα μάτια σου!!"
Βγαινω έξω σαν σιφουνας και φωνάζω γεματος χαρα με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτιά.
Ανακούφιση με πλημμυριζει.
Βλεπω ατομα να μου χαμογελανε στοργικα...
Πιανω το τηλέφωνο να καλέσω τους άλλους. Ο γιατρος εχει ήδη μπει στο δωμάτιο για να την εξετασει.
"Ελα Φίλιππε, εγινε κατι;"
"Ξυπνησε! Επιτελους ξυπνησε!" ρωτάει ο Αντώνης στην αλλη γραμμη.
"Ξυπνησε Αντώνη! Η Αλέξα άνοιξε τα μάτια της!"
"Ερχόμαστε!" λέει και κλείνει το τηλέφωνο ενθουσιασμένος.
Παιρνω και τον Γιαννη.
Όλοι θα ειναι εδω σε λιγο και αυτη θα ειναι ξυπνια!
Τους βλεπω να τρέχουν στον διάδρομο. Αγκαλιαζομαστε με τον Αντώνη. Κάνω μια αντρικη αγκαλια με τον Γιαννη.
Εκείνη την ωρα βγαινει ο γιατρος απο το δωμάτιο με ενα χαμογελο.
" Η δις. Αλεξάνδρα ειναι καλα! Θα γινουν και καποιες εξετασεις ακομη και σε περιπου 2 μερες θα μπορει να γυρίσει σπίτι αν ολα ειναι μια χαρα"
Είμαι τόσο ευτυχισμενος. Εχω ενα πλατυ χαμογελο στα χειλη μου.
"Σε ζηταει Φίλιππε" συμπληρώνει ο γιατρος.
Μικρή μου...
Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα.
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
