"Δεν μπορω να μεινω σπίτι;" παρακαλαω τα αγόρια
"Σηκω παραπονιαρα" λέει ο Αντώνης και εγώ πιανω ενα μαξιλαρι και το βάζω στο πρόσωπό μου.
"Μα εσεις θελετε να πατε για τρέξιμο, οχι εγω" συνεχίζω
"Σηκω ρε μωρο μου" λέει ο Φίλιππος και αρχίζει να με γαργαλαει.
"Φι-φι-φιλιππε α-ασε με χαχαχα α-α-σε με χαχα σταμάτα χαχαχα" λέω ενώ εχω λυθεί στα γέλια.
"Αν σταματήσω θα ερθεις;" με ρωτάει
"Οχι"
"Καλά, αφού ετσι θες..." αρχιζει ξανά να με γαργαλαει
"Χαχαχα κα-κα-λα χαχαχα θα ερ-ερ-θω χαχα" παραδινομαι στο μαρτυριο.
Σταματαει να με γαργαλαει επιτελους.
"Ετσι σε θελω" λέει και με φιλάει πεταχτα.
Σηκώνομαι και νιώθω να μου δινει μια σφαλιαρα στον πισινο.
Τον κοιτάζω και καλα ενοχλημένη αλλα μπαινω στο μπανιο με ενα χαμογελο.
~ 20 λεπτά αργοτερα~
Κατεβαινω τις σκάλες με αθλητικα ρουχα και παπουτσια.
Τα μαλλια μου είναι αλογοουρα.
"Αμαν ρε Αλέξα πόση ώρα θες να βαλεις δυο ρουχα ελεος δηλαδή" παραπονιέται ο Αντώνης.
"Να θυμάσαι πως άλλοι επεμεναν να ερθω!"
"Λοιπόν παμε" λέει ο Φίλιππος ενθουσιασμένος
"Και δεν πάμε" απανταω.
Προχωρησαμε λιγο περπατωντας και μετα αρχισαμε να τρεχουμε συγχρονισμενα.
"Πωπω δεν το περιμενα να μπορεις να τρέχει τόσο γρήγορα"λέει ο Φίλιππος
"Χαχα μαλλον ξεχασες τι έκανα μεχρι και πριν ενα μηνα περιπου" του λέω και του κλείνω το μάτι επιταχυνοντας
Ο Φίλιππος μαλλον το πήρε σαν προκληση και άρχισε να τρέχει κι αυτός πολυ γρήγορα.
Αα ωστε ετσι εεε; Τωρα θα δεις!
Ο Αντώνης ειναι μονος πιο πίσω
"Εεε ρε πού μπλεξαμε" τον ακούω να λέει.
Χαμογελάω
Τρέχω και ξεπερναω λιγο τον Φίλιππο. Του βγαζω την γλώσσα και πάω να γυρίσω ξανά το κεφαλι μου ευθεια αλλα με πιάνει από το μπρατσο και λογω της ταχυτητας που ειχαμε, πεφτουμε και οι δυο κάτω.
Αντι να ποναμε και να ειμαστε σοβαροι εμεις γελάμε σαν πεντάχρονα χαζοχαρουμενα.
Ξαφνικά σταματαει και πιάνει το πρόσωπό μου και αφού σταματάω κι εγω ενωνω τα χειλη μας.
Αχ....αυτά τα χειλη, αυτο το αρωμα...
"Τρεχεις γρήγορα μικρή" μου λέει και με βοηθάει να σηκωθώ.
Πλεον μας εχει φτασει και ο Αντώνης και τρεχουμε ξανά συγχρονισμενα.
~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Δεν αργησα αυτήν την φορα!
Γεια σαςς
Τι κάνετε?🎀
Ελπιζω να είστε καλα και να μαυριζετε γιατί εγω εχω παραμεινει σαν το γαλα :(
Τωρα....ποτέ πήγε 11 Ιουλιου δεν μπορω να το καταλάβω....
Να περνατε καλα και να δημιουργειτε καλοκαιρινες αναμνησειιις ❤
YOU ARE READING
How I chose to survive
RomanceΌλα άλλαξαν την μέρα που έφυγε εκείνη... Εγώ άλλαξα. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου όταν έμαθα πως η γυναίκα που με γέννησε, γιατί μάνα δεν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει πλέον, μας παράτησε. Προσπάθησα και έγινα ό,τι χειρότερο μπορούσα. I turne...
